Ο 25χρονος κεντρικός αμυντικός από τα Γιαννιτσά δεν είναι μια συνηθισμένη περίπτωση ποδοσφαιριστή. Στο γήπεδο δεν του χαρίστηκε το παραμικρό ποτέ κι έμαθε από νωρίς να μάχεται και να διεκδικεί. Κάτι που συνέβη από την πρώτη μέρα που πάτησε το πόδι του στις εγκαταστάσεις της Νέας Μεσημβρίας για να ενταχθεί στους «μικρούς» του ΠΑΟΚ. Τότε ήταν 16 ετών, αρκετά μεγάλος για το αναπτυξιακό πρόγραμμα του δικεφάλου του βορρά, αλλά δεν άργησε καθόλου να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις.
Έκτοτε, δεν σταμάτησε ποτέ να βελτιώνεται και να προσπαθεί, ακόμη κι όταν η ατυχία του χτύπησε την πόρτα, με έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό (ρήξη χιαστού) που απείλησε την εξέλιξη και την πορεία της καριέρας του.
Ξανά στο προσκήνιο
Ωστόσο τρία χρόνια μετά από εκείνη την εφιαλτική ημέρα της 14ης Μαρτίου 2022, ο Μιχαηλίδης φωνάζει και πάλι «παρών», αρπάζοντας κάθε ευκαιρία που του δίνει ο Ρασβάν Λουτσέσκου. Ένας τεχνικός που μπορεί να έχει ακούσει κατά καιρούς πολλά (εν μέρει σωστά για δηλώσεις και συμπεριφορές) αλλά μέρος της εξαιρετικής προπονητικής δουλειάς του αφορά και την αξιοποίηση ταλέντων. Και στον ΠΑΟΚ των τελευταίων ετών τέτοια έχουν βγει μπόλικα.
Ένα από αυτά και μάλιστα πολύ σπουδαίο είναι ο Κουλιεράκης, στη σκιά του οποίου (υπό μία έννοια) μπόρεσε να ανθίσει και ο Μιχαηλίδης. Προφανώς οι διαφορές στον τρόπο προσέγγισης στο παιχνίδι μεταξύ των δύο στόπερ είναι μεγάλη κι ενδεχομένως ο παίκτης της Βόλφσμπουργκ πλέον να είναι ποδοσφαιρικά ανώτερος. Αυτό, όμως, δεν μειώνει σε τίποτα τον κεντρικό αμυντικό του δικεφάλου του βορρά, ο οποίος με τη σειρά του διαθέτει μια σειρά από συγκριτικά πλεονεκτήματα τα οποία δεν είναι δυνατόν να αφήσουν οποιονδήποτε ασυγκίνητο. Πόσω μάλλον τον ομοσπονδιακό τεχνικό, Ιβάν Γιοβάνοβιτς, στο μικροσκόπιο του οποίου έχει μπει ήδη ο 25χρονος παίκτης.
Ταιριάζει στο πλάνο του
Ο Μιχαηλίδης έχει όλες κι όλες 2 συμμετοχές αυτή τη στιγμή στην Εθνική ομάδα, ενώ υπήρξε μέλος και των «μικρών» αντιπροσωπευτικών συγκροτημάτων. Έκανε ντεμπούτο τον Οκτώβριο του 2020 και σίγουρα θα είχε περισσότερες συμμετοχές αν δεν είχε προκύψει εκείνος ο τραυματισμός που αναφέραμε πιο πάνω. Και δεδομένα θα είχε επιστρέψει επί ημερών του Ιβάν Γιοβάνοβιτς εάν ο Σέρβος τεχνικός δεν είχε το… χούι να ανακοινώνει αποστολές με 4 κεντρικούς αμυντικούς, αντί της… πεπατημένης που θέλει συνήθως πεντάδα παικτών που αγωνίζονται στη συγκεκριμένη θέση.
Ακόμη κι έτσι, ο παίκτης του δικεφάλου του βορρά, με εμφανίσεις όπως η πρόσφατη στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, είναι αυτοδικαίως το επόμενο όνομα στη λίστα του, μετά τους Κουλιεράκη, Μαυροπάνο, Χατζηδιάκο και Ρέτσο.
Πέρα από τη σαφή βελτιωμένη εικόνα του, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι διαθέτει ένα πολύ σημαντικό προσόν. Είναι αριστεροπόδαρος, σε μια εποχή που σπανίζουν τέτοιοι στόπερ. Επιπλέον, ιδιαίτερο στην περίπτωσή του είναι και το γεγονός ότι είναι καλός με την μπάλα στα πόδια, ενθύμιο από τα… μιρκάτα του όταν αγωνιζόταν στα χαφ, πράγμα που τον κάνει να μην περιορίζεται μόνο στα σωματικά προσόντα.
Τέλος, επειδή μιλάμε για αυτή την Εθνική ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, μοιάζει να… τσεκάρει ακόμη ένα «κουτάκι» από αυτά που θέλει ο ομοσπονδιακός τεχνικός. Έχει τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα που ταιριάζει στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει το άθλημα ο Σέρβος. Και αυτό είναι ίσως ό,τι καλύτερο διαθέτει, πάνω ακόμη και από το ίδιο το ταλέντο του. Ο συνετός, υπομονετικός και σίγουρα άξιος Γιάννης Μιχαηλίδης είναι δεδομένο ότι θα ανταμειφθεί όπως του αξίζει ξανά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου