... - Ατώρα θα λέγω σε κ' εσέν και τ' ελλενικά σ' πα'. Εσύ πα' εγέντς άρθεπος τεϊ και θα διαρμενεύ'ς με πα', ψεζνόν σκατόν! 'Κ' επεγνεύτες και την καλατσήν εμουν, θώπεκα! Φτου κι απ' όθεν εξέβες κάστανον! Άμαν, εσύ ντο κουσούρ' έεις; Όλια τα καπαέτια του κυρού σ' και στη μάνας-ι-σ' είναι. Χίλια φοράς είπα σας- κλώσκεται 'ς σο Σάββαν μερέαν- απέσ' 'ς σο οσπίτ' καλατσέψ'τεν την γλώσσαν εμουν, να μαθάν'νε και τα παιδία σουν. Την γλώσσαν εμουν 'κι πρέπ' να χάνομ' ατο.
- Καλά είναι όλια ατά ντο λες, μάνα, λέει ατην ο Σάββας, άμαν, η γλώσσα απέσ' 'ς σ' οσπίτια ΄κι' εγεννέθεν. Η γλώσσα απέσ' 'ς σην κοινωνίαν εγεννέθεν. Εκεί απέσ' ζει κ' εκεί απέσ' αποθάν'. Ατώρα, πασκείμ ντο είμες 'ς σην πατρίδαν; Αέτς άμον ντ' εγέν'τον ο κόσμον, τ' ελληνικά πα' φοούμαι, ολίγον-ολίγον, θα χάν'τανε κ' εσύ λες με για τ' εμέτερον την γλώσσαν. Άϊτε και εκαλάτσεψαμε απέσ' 'ς σ' οσπίτ'. Και ντο θα γίνεται; Εξ' μερέαν και να θέλτς πα', 'κ' επορείς. Η δουλεία σ' 'κι' ίνεται.
- Χάσον τ' εξ' μερέαν. Εσείν απέσ' 'ς σ' οσπίτ' καλατσέψ'τεν. Τ' εξ' μη τερείτεν. Εμείς πα' με τσοι Τουρκάντας εζήν'ναμε, άμαν, τη γλώσσαν εμουν όσον ντ' επόρεσαμε εκράτησαμ' ατο. Εγώ με το εγέρασα, πασκείμ' ντο είμαι παλλάλα; Ατά ντο λες, όλια εγροικώ ατα. Άμα, ντο λέω σε άκ'σον. Τα παιδία αέτσ' μη αφήνετε ατα. Όσον ντο επορείτεν μαθίστε ατα. Μω σε! Τ' εγγλέζικα πώς πάγ'ν και μαθάν'ν ατα; Πόντιος που 'κι ξέρ' την γλώσσαν ατ', έν άμον σπανός ποπάς. Και άναυα την γλώσσαν, την ιστορίαν πα', πρέπ' να μαθίζετεν τα παιδία σουν. Να εξέρ'νε απόθεν έρθαμε, πως έρθαμε, και για τ' όποιον έρθαμε. Να εξέρ'νε απόθεν κρατεί η ρίζα 'τουν. Να εξέρ'νε πως εμείς πα', κάποτε, είχαμε Πατρίδαν. Και ντο Πατρίδαν!!! Έι μαύρον Κοσμά!!! Να εξέρ'νε πως η καμπάνα τ' εμέτερον, ατώρα, άλλο 'κι κρούει. Επέμ'νεν εκεί και αναμέν' δίχα γλώσσαν. Κι άμον ντο έλεεν ο σ'χωρεμένον ο Χτενίδης:
''Εμπαίν' αέρας και βοά, άνεμος και μουγκρίζει.
Εμπαίν'νε ευχάντας τραγωδεί,
'μπαίνε κατάρας κλαίει.
Εμπαίν'νε και τ' οράματα τ' ημέρας και τη νύχτας,
και κρούει και κλαίει και τραγωδεί
και θλίφκεται ο κόσμον''.
{Ροδάφ'νον}
του Κώστα Διαμαντίδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου