Από τη δραματουργία του Ορσον Γουέλς, στο απόλυτο χιτσκοκικό φινάλε, ο Γιώργος Καραμάνος εξηγεί γιατί ο Σέρχιο Αγουέρο θα είναι ο παντοτινός δεσμώτης του ιλίγγου στην ιστορία της Μάντσεστερ Σίτι.
«Αγουέροοοοοοοοοοο! Ορκίζομαι ότι δεν έχετε ξαναδεί κάτι τέτοιο
ποτέ στη ζωή σας. Και πολύ πιθανόν να μην δείτε ποτέ ξανά»! Καθώς ο Μάρτιν Τάιλερ ούρλιαζε στη μετάδοσή του, με το ρολόι του αγώνα να έχει σταματήσει ακριβώς στο 93:20, ο καλπασμός και το πλασέ του Σέρχιο Αγουέρο περνούσε το κατώφλι της δόξας και βάδιζε στο μονοπάτι του παντοτινού. Εκείνο το μυθικό highlight στην ακροτελεύτια στιγμή κόντρα στην ΚΠΡ, στο φινάλε της σεζόν 2011-'12, χάριζε στη Μάντσεστερ Σίτι το πρώτο πρωτάθλημα έπειτα από 44 χρόνια και στην Premier League το διασημότερο γκολ της ιστορίας της.Ηταν από τις στιγμές που ο χρόνος πρέπει να παγώσει για πάντα. Που ο ήρωας πρέπει να πεθάνει επί τόπου. Οπως κάποτε στην Αρχαία Ολυμπία το κοινό παρότρυνε τιμητικά τον θρυλικό Διαγόρα, φωνάζοντάς του: «Πέθανε τώρα», καθώς ως πατέρας βίωνε το μεγαλείο να τον περιφέρουν στους ώμους τους οι δύο ολυμπιονίκες γιοι του. Ετσι κι ο Αγουέρο, θα μπορούσε απλά να σταματήσει εκείνο το λεπτό. Και να περάσει στα... άπαντα της μπάλας.
Για εκείνον όμως η μεγάλη περιπέτεια της φήμης μόλις ξεκινούσε. Επρεπε να συνεχίσει. Για να μεταμορφωθεί στον κορυφαίο σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου (181 στο πρωτάθλημα, 257 συνολικά) παίρνοντας τα ηνία από τον Ερικ Μπρουκ, που είχε φροντίσει να κρατήσει δικό του το ρεκόρ για 78 χρόνια. Για να γίνει ο Νο1 ξένος σκόρερ στο Νησί, εξοστρακίζοντας τον θρυλικό Τιερί Ανρί. Για να γίνει ο τέταρτος σκόρερ της Premier League, έχοντας μπροστά του μόνο τους Αλαν Σίρερ, Γουέιν Ρούνεϊ, Αντι Κόουλ και παίζοντας μόλις για 10 χρόνια στο Νησί.
Το θέμα όμως με τον Αγουέρο δεν ήταν ποτέ μόνο τα νούμερα. Είναι η γενικότερη εικόνα. Η μορφή του. Η δική του και του Νταβίδ Σίλβα. Αυτοί καταγράφονται πλέον ξεκάθαρα στην ιστορία ως οι σπουδαιότεροι που φόρεσαν ποτέ τη γαλάζια φανέλα. Εκείνοι πήραν από το χέρι την ταπεινή “συγγενή” του Μάντσεστερ και την μετέβαλαν στην απόλυτη κυρίαρχο μία εκπληκτικής 10ετίας τεσσάρων πρωταθλημάτων (σ.σ.: τρεις φορές 2η) και 14 συνολικά τίτλων.
Κάπως έτσι συντελέστηκε και η δική του ανύψωση. Ο Αγουέρο λαμβάνει δικαιωματικά τον τίτλο του πρώτου Πολίτη. Σε μία ελάχιστη περιφορά του λόγου από τη μυθική ταινία “Πολίτης Κέιν”, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ο μυθικός Πολίτης Κουν. Αλλωστε η ποδοσφαιρική μοίρα του ήταν ανέκαθεν συνυφασμένη με κάποιον τηλεοπτικό ήρωα. Οι γονείς του τον αποκάλεσαν Κουν, επειδή λάτρευε να παρακολουθεί τον ομώνυμο ήρωα σε ένα γιαπωνέζικο καρτούν. Για την ακρίβεια ο ήρωας ήταν ο Κουμ Κουμ, αλλά η μαμά του άκουγε Κουν και φώναζε έτσι τον μικρό της, ο οποίος το κράτησε για πάντα.
Ο κορυφαίος ever της Σίτι και η κορυφαία ταινία όλων των εποχών. Ακόμα και εάν το αριστούργημα του Ορσον Γουέλς δεν έλαβε το Οσκαρ που δικαιούνταν, ο Αγουέρο θα ταίριαζε και με την ταινία που κάποια στιγμή την ξεπέρασε στο Νο1 όλων των εποχών. Επειδή ο Αργεντινός σούπερ σταρ θα μπορούσε κάλλιστα να είναι για τους οπαδούς της ομάδας του, ότι και ο τεράστιος Τζέιμς Στιούαρτ στο εκπληκτικό έργο του Αλφρεντ Χίτσκοκ: Ενας παντοτινός “Δεσμώτης του Ιλίγγου” των συναισθημάτων τους.
Ο Σέρχιο Αγουέρο νικήθηκε κι αυτός με τη σειρά του από τον πανδαμάτορα χρόνο και ανακοίνωσε το αντίο. Η Σίτι σχεδιάζει την επόμενη μέρα και όσο τέλειο κι αν είναι το feeling στον αθλητισμό, σε αυτό το επίπεδο τα πάντα είναι business.. Και ο 32χρονος επιθετικός που είναι τρομερά επιβαρυμένος από τραυματισμούς, δύσκολα θα μπορούσε να ακολουθήσει το φιλόδοξο πλάνο, το οποίο μάλλον περιλαμβάνει τον Ερλινγκ Χάαλαντ για αντικαταστάτη του. Και η κληρονομιά που αφήνει ο Κουν είναι δυσθεώρητη.
Τώρα όμως φαίνεται να είναι καλά. Για λίγο ακόμη. Για να μπορέσει να παίξει στο κλείσιμο της χρονιάς. Οι Πολίτες έχουν μπροστά τους ένα τέλος που μπορεί να γίνει μεγαλειώδες. Το πρωτάθλημα στο +14 δεν χάνεται, ενώ πάνε για το εγχώριο τρεμπλ. Υπάρχει όμως και το Champions League. Αρχικά η Ντόρτμουντ, μετέπειτα Παρί ή Μπάγερν και γιατί όχι ο τελικός, το μεγάλο όνειρο της κούπας. Και το φαντάζεστε; Στο πιο ονειρεμένο φινάλε, ο Σέρχιο Αγουέρο να παίρνει την μπάλα, να στριφογυρίζει με αυτό το χαμηλό κέντρο βάρους, στην πιο χαρακτηριστική κίνησή του και ο εκφωνητής να φωνάζει: «Αγουέροοοοοοοοοοο! Ορκίζομαι ότι δεν έχετε ξαναδεί κάτι τέτοιο ποτέ στη ζωή σας. Και πολύ πιθανόν να μην δείτε ποτέ ξανά»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου