Φράνκο Τσιάνι: Ο προπονητής της Τριέστε που δεν είδε την αναπηρία του ως εμπόδιο

 

Ο Φράνκο Τσιάνι γεννήθηκε με μία σπάνια ασθένεια, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να πραγματοποιήσει το όνειρό του και να ασχοληθεί με το μπάσκετ που τόσο πολύ αγαπάει.

Ο αθλητισμός δεν είναι μόνο τα αποτελέσματα. Δεν αφορά μόνο στον νικητή ή τον ηττημένο. Ο αθλητισμός αναδεικνύει από ήρωες μέχρι και μαχητές της ζωής. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκει ο Φράνκο Τσιάνι. Το όνομα του Ιταλού προπονητή της Τριέστε, που αγωνίζεται στην πρώτη κατηγορία του πρωταθλήματος, μπορεί να μην είναι γνωστό στο ευρύ κοινό, όμως αναμφίβολα πρόκειται για έναν μεγάλο μαχητή της ζωής, ο οποίος βγήκε νικητής έχοντας ως εφόδια την στήριξη από το οικογενειακό του περιβάλλον και τη μεγάλη θέληση και δύναμή του.

Γεννημένος τον Μάρτιο του 1961 στο Ούντινε της Ιταλίας, ο Φράνκο Τσιάνι ήταν αναγκασμένος να ανεβαίνει μία πολύ μεγάλη ανηφόρα με δυσκολίες. Η ζωή δεν του φέρθηκε καλά, καθώς γεννήθηκε με μία σπάνια ασθένεια, τη φωκομέλεια. Πρόκειται για μία γεννητική ανωμαλία που προκαλεί δυσπλασία των άκρων.

Η πρώτη γνωριμία του Τσιάνι με το μπάσκετ ήταν σε ηλικία 10 ετών και όπως δήλωσε ο ίδιος στη «Repubblica» έγινε τυχαία: «Το γήπεδο ήταν δίπλα από την εκκλησία του Σαν Κιρίνο, στο Ούντινε. Τότε, έπαιζε μία μικρή ομάδα εκεί, η Κιρινάνα. Όλοι μου οι φίλοι άρχισαν να παίζουν εκεί και ο καθένας είχε τη δική του μπάλα. Τότε, άρχισα να παίρνω σημαντικά στοιχεία από το μπάσκετ, όπως η αίσθηση της κοινωνικότητας, καθώς δεν ήταν εύκολα για μένα ως ένα παιδί με αναπηρία. Ξεκίνησα να παίζω 10 ετών και στα 15 έκανα τον διαιτητή».

Ωστόσο, το μεγαλύτερο εφόδιο που είχε από την παιδική του ηλικία ήταν η αμέριστη υποστήριξη των γονιών του. Σε εκείνους οφείλει τα πάντα: «Η οικογένειά μου με ώθησε σε όλους τους τομείς της ζωής μου, καθώς με αντιμετώπιζαν όσο πιο φυσιολογικά μπορούσαν. Δεν τα παράτησαν ποτέ. Το να αγνοείς μία τέτοια κατάσταση, δείχνεις ότι υποφέρεις. Πάλεψα πολύ, αλλά είχα τρομερή υποστήριξη από τους γονείς μου».

Με τη δύναμη και την υποστήριξη, που αντλούσε από το οικογενειακό του περιβάλλον, ο Τσιάνι άρχισε να κυνηγάει το όνειρό του, που ήταν να κάνει καριέρα στο μπάσκετ ως προπονητής.

Η προπονητική αρχή του έγινε στις ομάδες μπάσκετ της γενέτειράς του στο Ούντινε, καθώς είχε αναλάβει την ομάδα Νεανίδων και Νέων. Σε πιο επαγγελματικό επίπεδο ξεκίνησε το 1987, όπου έγινε μέλος του επιτελείου της Τσιβιντάλε ντελ Φρίουλι, η οποία συμμετείχε στα Ερασιτεχνικά.

Τη δεκαετία του ’90 συστήθηκε στα «μεγάλα σαλόνια»

Έπειτα από χρόνια στις μικρές κατηγορίες, το 1996 ο Φράνκο Τσιάνι προσελήφθη ως βοηθός στην Γκοριτσιάνα, η οποία τότε συμμετείχε στο πρωτάθλημα της Α2. Τη δεύτερη σεζόν, η ομάδα εξασφάλισε την άνοδό της στη μεγάλη κατηγορία, στην οποία συμμετείχε το 1998/99. Τον Φεβρουάριο του 1999 ο Ιταλός κόουτς έκανε και το ντεμπούτο του ως πρώτος προπονητής σε ομάδα της μεγάλης κατηγορίας και συγκεκριμένα μετά την απόλυση του Τονίνο Τσόρτσι. Ο Τσιάνι πρόλαβε να κοουτσάρει μόλις σε έξι ματς στα «μεγάλα σαλόνια», πανηγυρίζοντας πέντε νίκες και έχοντας μόλις μία ήττα. Ωστόσο, στο τέλος της σεζόν η ομάδα διαλύθηκε, καθώς πουλήθηκαν τα δικαιώματά της στην Σκαβολίνι Πέζαρο.

Η επόμενη σεζόν και συγκεκριμένα το 1999/00 βρήκε τον Φράνκο Τσιάνι ως πρώτο προπονητή στην Καντού. Στην πρώτη του γεμάτη χρονιά ως head coach τερμάτισε στην 15η θέση και εξασφάλισε την παραμονή στη μεγάλη κατηγορία. Την επόμενη ξεκίνησε πάλι στον πάγκο της, αλλά δεν έμεινε πολύ, καθώς απομακρύνθηκε τον Δεκέμβριο του 2000.

Η επιστροφή στη μεγάλη κατηγορία

Μετά την απόλυσή του από την Καντού, ο Τσιάνι εργάστηκε στις χαμηλές κατηγορίες, για να επιστρέψει στην πρώτη κατηγορία τη σεζόν 2006/07 ως προπονητής της Λιβόρνο. Αλλά, τα πολλά οικονομικά προβλήματα έβαλαν πολλά εμπόδια στην ομάδα, η οποία υποβιβάστηκε, με τον Ιταλό κόουτς να αποχωρεί λίγο πριν το τέλος. Τα επόμενα χρόνια θα τον βρουν ξανά στις μικρές κατηγορίες, αλλά ένα μεγάλο κομμάτι της καριέρα του αποτέλεσε η Φορτιτούντο Αγκριτζέντο, στην οποία έμεινε από το 2011 μέχρι το 2019. Το 2014 έφτασε πολύ κοντά στο να γράψει ιστορία μαζί της, καθώς πήγε μέχρι τα playoffs ανόδου στην πρώτη κατηγορία, αλλά αποκλείστηκε με 3-2 στη σειρά με την Τορίνο. Μάλιστα, εκείνη τη χρονιά ο δήμαρχος της πόλης από την Σικελία τον έχρισε επίτιμο δημότη.

Τον Ιούνιο του 2019 ο Τσιάνι μετακόμισε στην Α2 της Ιταλίας και Μοντεγκρανάρο. Όμως, εκεί δεν μακροημέρευσε, καθώς αποχώρησε από τον πάγκο της τον Δεκέμβριο του ίδιους έτους. Το καλοκαίρι του 2020, ο Τσιάνι θα λάβει νέα πρόσκληση από ομάδα της μεγάλης κατηγορίας. Αυτή, ήταν η Τριέστε. Αρχικά, η δουλειά δεν ήταν για πρώτος προπονητής, αλλά για βοηθός στο πλάι του Εουτζένιο Ντάλμασον, με τον οποίο είχε συνεργαστεί το 1993 και το 1994 σε Φλορένσε και Βιτσέντζα.

Κατά τη διάρκεια της μακράς πορείας στο μπάσκετ ο Φράνκο Τσιάνι δεν φοβήθηκε τις προκλήσεις και τον Ιούνιο του 2021 ήρθε ακόμη μία μπροστά του. Ο Εουτζένιο Ντάλμασον αποχώρησε από τον πάγκο της Τριέστε, η οποία έδωσε τα κλειδιά στον Τσιάνι να την οδηγήσει στη μεγάλη κατηγορία του πρωταθλήματος…

https://www.sport-fm.gr/article/Stories/tsiani-o-proponitis-pou-den-eide-tin-anapiria-ws-empodio/4271118