Χιλιάδες μετανάστες από το Νεπάλ δούλεψαν για το Παγκόσμιο Κύπελλο, όμως η ζωή στο Κατάρ δεν ήταν αυτό που περίμεναν.
Ο Ταγκέντρα Αντικάρι, ένας από τους εκατοντάδες χιλιάδες νεπαλέζους μετανάστες που δούλεψαν για να στηθεί το Μουντιάλ του Κατάρ, δεν είχε λόγο να πανηγυρίσει την Κυριακή με τον τελικό
στο στάδιο Λουσάιλ .Ο Αντικάρι δούλεψε για δύο χρόνια στην κατασκευή του εντυπωσιακού γηπέδου.
«Είναι πολύ όμορφο, πολύ ωραία σχεδιασμένο. Έχω όμως άσχημες αναμνήσεις από το μέρος» λέει ο ίδιος, ένας από τους νεπαλέζους εργάτες που μίλησαν στον Guardian.
Διαβάστε επίσης:
- 6.500 μετανάστες νεκροί στον βωμό του Μουντιάλ στο Κατάρ
- Επτά μέρες από τη ζωή μιας οικιακής βοηθού στο Κατάρ – «Η κυρία είναι τρελή»
«Όποτε
βλέπω το στάδιο στην οθόνη νιώθω άσχημα. Με κακοποίησαν και με
εκμεταλλεύτηκαν. Εγώ και πολλοί άλλοι εργάτες δεν αμειφθήκαμε δίκαια.
Αγαπώ το ποδόσφαιρο αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω τις μαύρες μέρες μου στο
Κατάρ.
Ο Αντικάρι λέει ότι χρειάστηκε να χρεωθεί για πληρώσει 115.000 ρουπίες, περίπου 820 ευρώ, για το πρακτορείο του Νεπάλ που του βρήκε δουλειά στο Κατάρ. Του υποσχέθηκαν μισθό 1.200 ριάλ, ή 300 ευρώ, το μήνα, τελικά όμως πήρε μόνο 750 ριάλ, ή μόλις 188 ευρώ.
Για να καλύψει τη διαφορά χρειάστηκαν ατέλειωτες ώρες υπερωριών.
«Αγαπώ το ποδόσφαιρο, είμαι μεγάλος φαν του Μέσι, όμως αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο δεν άγγιξε την καρδιά μου επειδή χιλιάδες εργάτες σαν εμένα στο Κατάρ δεν βρήκαν σωστή αντιμετώπιση» διαμαρτύρεται ο Αντικάρι.
«Όλοι οι εργάτες έχυσαν αίμα, ιδρώτα και δάκρυα για να πραγματοποιηθεί το Μουντιάλ, δεν πληρώθηκαν όμως όπως θα έπρεπε».
«Γνωρίστε την πιο σκληρά εργαζόμενη ομάδα στο Κατάρ. Δεν θα ήταν καλύτερα αν αποζημιώνονταν;» γράφει πινακίδα στο Κατμαντού του Νεπάλ (Διεθνής Αμνηστία)
Η ζωή στο Κατάρ ήταν καλύτερη για τον Νάρες Σρέστα, επόπτη κατασκευαστικών έργων που επίσης εργάστηκε στο στάδιο Λουσάιλ.
«Το Μουντιάλ βελτίωσε πολύ τις εργασιακές συνθήκες στο Κατάρ. Κάποιοι κανόνες άλλαξαν προς όφελος των εργατών. Είναι πολύ καλά τώρα» αναφέρει.
Όμως ο λόγος που η κατάσταση ήταν καλύτερα για τον Σρέστα είναι η θέση του ως έμπειρου επαγγελματία, σε αντίθεση με όσα ισχύουν για τους απλούς εργάτες.
Ο Μπίπιν Μάγκαρ, το ψευδώνυμο που έδωσε ο Guardian σε έναν άλλο νεπαλέζο εργάτη για να τον προστατεύσει από τυχόν στοχοποίηση.
O Μάγκαρ περίμενε ότι θα έμενε στο Κατάρ τουλάχιστον μια διετία, γι’ αυτό και δανείστηκε χρήματα στο Νεπάλ για να πληρώσει τις 135.000 ρουπίες (960 ευρώ) που του ζητούσε το πρακτορείο εύρεσης εργασίας.
Δούλεψε όμως μόνο για οκτώ μήνες στο Στάδιο 974 πριν τον στείλουν αιφνιδιαστικά πίσω στη χώρα του μαζί με χιλιάδες άλλους όταν τα έργα τελείωσαν.
Παγιδευμένος σε έναν φαύλο κύκλο χρεών, ο Μάγκαρ πλήρωσε και πάλι για να επιστρέψει στο Κατάρ σε μια απελπισμένη προσπάθεια να ξεχρεώσει.
Δουλεύει τώρα σε κατασκευαστικά έργα που δεν έχουν σχέση με το Κατάρ και προσφέρουν πολύ χειρότερες συνθήκες.
«Χρειάστηκε να δουλεύουμε σε ακραίες θερμοκρασίες αλλά δεν είχαμε εύκολη πρόσβαση σε νερό. Στην αρχή, δεν είχα καν κρεβάτι και μαξιλάρι. Κοιμόμασταν στο πάτωμα. Οι συνθήκες είναι σκληρές για εργάτες σαν εμένα».
Παρόλο που εργάστηκε για την κατασκευή του γηπέδου, ο Μάγκαρ δεν ευχαριστήθηκε τους αγώνες.
«Οι φίλοι μου απόλαυσαν τα ματς αλλά εγώ δεν μπορούσα. Όταν έχεις οικονομικές δυσκολίες είναι πολύ δύσκολο να βρεις χαρά σε κάτι τέτοιο. Έχω τα δικά μου προβλήματα».
«Εδώ τίποτα δεν εξελίσσεται όπως το περιμένεις».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου