Η καθημερινότητα των κατοίκων σε θερμοκρασίες ακομη και -67 βαθμούς Κελσίου
«Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα» τραγουδάνε οι Locomondo
και αν κρίνουμε πως μέσα Νοεμβρίου κι έχουμε αυτές τις θερμοκρασίες,
πολύ σωστά τα λέει ο στίχος. Ωστόσο, σκεφτείτε πως υπάρχουν μέρη, στα
οποία αυτή την εποχή δεν κάνει απλά κρύο, αλλά έχει πολικό ψύχος και
αισθάνεσαι σαν να ζεις μέσα στην κατάψυξη.
Μέρη, όπου Νοέμβρη μήνα ο υδράργυρος δείχνει -26 βαθμούς
Κελσίου. Κι, όμως, σε αυτές τις περιοχές, τις πιο παγωμένες σε όλο τον κόσμο, η καθημερινότητα των κατοίκων κυλά κανονικά: πηγαίνουν στις δουλειές τους, τα σχολεία είναι ανοιχτά, όπως και τα μπαρ ή θέατρα. Εξάλλου, όπως λένε: «Δε νιώθεις πραγματικά το κρύο στην πόλη, ίσως γιατί ο εγκέφαλος έχει προετοιμαστεί γι’ αυτές τις συνθήκες».
Όμως, αλήθεια πώς είναι να ζεις στα δύο πιο παγωμένα μέρη του πλανήτη; Πώς είναι η καθημερινότητα των ανθρώπων; Η πόλη Γιακούτσκ και το κοντινό σε αυτήν χωριό, Οϊμιάκον στη Σιβηρία, είναι δύο από τα πλέον παγωμένα μέρη στον κόσμο.
Οι θερμοκρασίες, εδώ, κυμαίνονται περίπου στους -50 βαθμούς Κελσίου τον χειμώνα, ενώ έχουν φτάσει μέχρι και τους -71,6 βαθμούς το 1924. Το Γιακούτσκ είναι πρωτεύουσα της Δημοκρατίας των Σαχά (ή Γιακουτίας), στην ανατολική Σιβηρία, κι έχει περίπου 300.000 κατοίκους, με τις θερμοκρασίες τον χειμώνα να κυμαίνονται περίπου στους -34,5 βαθμούς Κελσίου.
Οι ντόπιοι αντιμετωπίζουν το κρύο με το «Russki chai», δηλαδή ρωσικό τσάι, το οποίο είναι τσάι με βότκα. Επειδή τα αυτοκίνητα σε αυτές τις θερμοκρασίες δεν πρέπει να σβήνουν ποτέ, τα βενζινάδικα παραμένουν ανοικτά 24 ώρες το εικοσιτετράωρο. Στους -35 ο αέρας είναι τόσο κρύος ώστε μουδιάζει όποιο σημείο του δέρματος σου δεν είναι καλυμμένο, κάνοντας τα κρυοπαγήματα συνεχή απειλή. Και στους -45 ακόμη και το να φοράς γυαλιά είναι επίφοβο, αφού ο μεταλλικός σκελετός μπορεί να κολλήσει στο δέρμα.
Επίσης, διαθέτει πολλά μπαρ, θέατρα, κινηματογράφους κι εστιατόρια, ενώ η παραδοσιακή κουζίνα της πόλης περιλαμβάνει κατεψυγμένα ψάρια της Αρκτικής. Το Γιακούτσκ έχει πολλά ορυχεία και είναι μάλιστα στην 5η θέση σε παραγωγή διαμαντιών σε όλο τον κόσμο, ενώ υπάρχουν κοιτάσματα χρυσού, πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Το διπλανό χωριό, το (Oymyakon) που στην τοπική διάλεκτο σημαίνει «νερό που δεν παγώνει», λέγεται ότι αναφέρεται στις θερμές πηγές της πόλης τις οποίες επισκέπτονταν παλαιότερα οι κτηνοτρόφοι τάρανδων. Οι περίπου 500 περίπου κάτοικοι υπομένουν θερμοκρασίες που φτάνουν μέχρι και τους -67 βαθμούς Κελσίου.
Το απόλυτα παγωμένο έδαφος στην περιοχή καθιστά αδύνατη τη μεταφορά σωλήνων μέχρι το σπίτι. Για τον λόγο αυτό χρησιμοποιούν μικρά χτίσματα έξω από το σπίτι, ως τουαλέτα. Οι κάτοικοι τρέφονται κυρίως με κατεψυγμένα ωμά ψάρια και κρέας, για να μπορούν να αντέχουν, ενώ ολόκληρος ο χειμώνας περνά με ζεστές κρεατόσουπες.
Η ημέρα τον Δεκέμβριο διαρκεί τρεις ώρες και τα σχολεία κλείνουν όταν η παγωνιά ξεπεράσει τους -45 βαθμούς. Μέχρι τότε οι μαθητές πάνε κανονικά στο σχολείο τους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου