ΚΑΛΟ ΚΑΤΕΥΟΔΙΟ ΓΙΩΡΓΑΚΗ

 

 

Κεραυνός εν αιθρία ο άδικος, άκαιρος και τραγικός χαμός σου Γιωργάκη.

Μας ξάφνιασε, μας τρόμαξε, μας πόνεσε πολύ. Μικρή η ζωή για να σε χωρέσει, κι ο χάρος σε σημάδευε από καιρό. Κι αν τον ξεγέλασες 

την πρώτη φορά δεν πτοήθηκε, τη δεύτερη τα κατάφερε. Άνισος ο αγώνας, στη Γιορτή των Φώτων που ανοίγουν οι Ουρανοί θα πάρουν και σένα μαζί τους, πάνω στη νιότη σου, όμορφο και δυνατό, για να σε θυμόμαστε, να μη σε ξεχάσουμε μέσα στο χρόνο.
Θα σε θυμάμαι με αγάπη Γιωργάκη, χαρούμενο, χαμογελαστό, δυνατό παιδί στις χιονισμένες πλαγιές της Βασιλίτσας, στα καταφύγια της Γουμάρας, να ρουφάς τη ζωή για να προλάβεις να ζήσεις, όσο το δυνατόν περισσότερο. Κι όταν σε ξαναβρήκα μετά από χρόνια και κατάλαβες πως δε σε αναγνώρισα, με πλησίασες ντροπαλός αλλά ευγενικός και μου είπες, είμαι ο Γιωργάκης ο Γκέκας. 
Χάρηκα πολύ που μου μίλησες.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει . Ας βρείς στους Ουρανούς όσα έψαχνες εδώ, στο μάταιο κόσμο μας. Ας δώσει ο Θεός παρηγοριά στους γονείς σου, στο Χάρη σε όλους τους συγγενείς σου, στους φίλους σου.
Καλό κατευόδιο Γιωργάκη.

Ευαγγελία Μπόγκια