Πριν από την εφηβεία της ήθελε να γίνει παίκτρια ποδοσφαίρου. Στα 17 της είναι η χρυσή ολυμπιονίκης στα 400μ. ελεύθερο της κατηγορίας S11 των Παραολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο. Στο μεσοδιάστημα είχε χάσει την όρασή της, σκεφτόταν μονίμως την αυτοκτονία, ανακάλυψε ξανά τον εαυτό της, απέκτησε μια σχέση
ζωής με τον σκύλο-οδηγό της και απέκτησε 2 εκατομμύρια ακολούθους στο tik tok ως σύμβολο των ατόμων με αναπηρία.Τη φωνάζουν Tas. Είναι το υποκοριστικό από το Αναστασία (Anastasia). Γεννήθηκε (στις 2 Μαΐου του 1994), μεγάλωσε και ζει στο Λονγκ Άιλαντ της Νέας Υόρκης. Παρέα με τον μπαμπά Πέτρο (Peter), τη μαμά Στέισι (Stacy) και τον αδερφό Έλι (Eli). Είναι η τετραμελής οικογένεια Παγώνη (Pagonis).
Από τις 26 Αυγούστου η Αναστασία Παγώνη είναι η Χρυσή Ολυμπιονίκης των 400μ. ελεύθερο της κατηγορίας S11 των Παραολυμπιακών Αγώνων στο Τόκιο 2020. Τερμάτισε πρώτη με διαφορά μεγαλύτερη των 10 δευτερολέπτων από τη δεύτερη του τελικού, την Ολλανδή Λιεσέτ Μπράινσμα. Η επίδοση των 4:54.49 έγινε το νέο παγκόσμιο ρεκόρ της απόστασης. Η Αμερικανίδα κολυμβήτρια ήταν ήδη η κάτοχος της κορυφαίας επίδοσης όλων των εποχών, απλώς βελτίωσε τον δικό της χρόνο.
Τυφλή από τα 14
Η παρουσία της στο πρώτο σκαλί του βάθρου δεν αποτέλεσε έκπληξη, ήταν εκ των προτέρων το μεγάλο φαβορί της κατηγορίας. Μιας κατηγορίας που αφορά τα άτομα με αναπηρίες όρασης. Η Αναστασία Παγώνη είναι τυφλή από τα 14 της. Εξαιτίας γενετικών διαταραχών και της διαπιστωμένης αυτοάνοσης αμφιβληστροειδοπάθειας υποχρεώθηκε να συμβιβαστεί με μια διαφορετικότητα που δεν ήταν έτοιμη ν' αντιμετωπίσει.
Στην παρθενική ανάρτηση που είχε κάνει όταν άνοιξε λογαριασμό στο instagram, τον Απρίλιο του 2019, η ίδια ομολογούσε ότι "πάλεψα για μήνες με την κατάθλιψη, την αγχώδη διαταραχή, το μετατραυματικό στρες και τις αυτοκτονικές τάσεις". Σκοτάδι βαθύ.
Την κατηγορούσαν ότι προσποιείται, έχασε απότομα τους παιδικούς φίλους που ακολουθούσαν άλλη ζωή, δεν ήθελε να τραφεί, ακόμη και η λήψη χυμών τής προκαλούσε ναυτία, σπανίως κοιμόταν, αντιμετώπιζε διαρκώς κρίσεις πανικού, αμφισβητούσε καθετί. Παραιτήθηκε δηλαδή, επί της ουσίας έπαψε να ζει. "Εγκατέλειψα τα όνειρά μου, εγκατέλειψε τον εαυτό μου. Σκεπτόμενη πως θα είμαι τυφλή, έλεγα πως δεν υπάρχει λόγος να υπάρχω πλέον".
Μπήκε σε συνεδρίες με ειδικούς, θεραπευτές και γιατρούς, που άργησαν όμως να φέρουν αποτέλεσμα. Είχε σταματήσει το κολύμπι και έμεινε εκτός δράσης για σχεδόν δύο χρόνια. Η στήριξη των γονιών της, που δεν την άφησαν στιγμή, ο σκύλος-οδηγός που της παρείχε η ομάδα χόκεϊ επί πάγου της περιοχής της (New York Islanders), της οποίας μάλιστα ήταν οπαδός, και οι εσωτερικές άμυνες που ανέπτυξε με τον καιρό τη βοήθησαν να σταθεί ξανά στα πόδια της. "Μου πήρε σχεδόν οκτώ μήνες για να ανασυνταχθώ και ν' αποδεχθώ ότι τώρα είμαι τυφλή", έλεγε σε συνέντευξή της. Βρήκε ξανά νόημα. Αυτή ήταν η πραγματικότητα.
Μέχρι τα 11 της η Tas έπαιζε ποδόσφαιρο. Ήταν τότε που άρχισε ν' αντιμετωπίζει τις πρώτες δυσκολίες όρασης. Δεν μπορούσε να εστιάσει στην μπάλα και έχανε την επαφή με τον χώρο. Επισκέφτηκε εσπευσμένα ειδικό οφθαλμίατρο και της συστήθηκε να ασχοληθεί με κάποιο άλλο, ατομικό, σπορ. Επιλέχθηκε η κολύμβηση. Της άρεσε γιατί, μέχρι σήμερα, είναι "το μόνο μέρος που νιώθω ελεύθερη".
Όταν στα 14 της στερήθηκε την αίσθηση της οπτικής επαφής με το περιβάλλον της, δεν ήθελε να ξαναπέσει στο νερό. Την πρώτη ημέρα που γύρισε είχε μια αδιανόητη αρνητικότητα. Έβαλε τα κλάματα "κι έλεγα στη μητέρα μου ότι δεν θέλω να με ξαναπάει". Η αντίστασή της κράτησε μόλις μια ημέρα. Από την επομένη αισθανόταν σαν να μην είχε λείψει ποτέ. Ο κόσμος της ήταν τα τετράγωνα πλακάκια κι ας μην τα έβλεπε πια. "Όταν κολυμπάω είμαι εγώ και η πισίνα. Αισθάνομαι τρομερή σύνδεση με αυτήν". Μέρα με τη μέρα ανακτούσε τη δύναμη που είχε ανάγκη, γέμιζε αυτοπεποίθηση, πλημμύριζε από ενέργεια για ζωή.
Ο Radar και το tik tok
Ο Radar, το ανοικτόχρωμο λαμπραντόρ της, ήταν από τους θεμελιώδεις παράγοντες που "η ζωή μου άλλαξε". Τελείως. Μόνιμος συνοδός της, δεν την έχει αφήσει ποτέ μόνη. Πιστός φύλακας και φίλος. Άλλωστε "πριν απ' αυτόν δεν είχα καμία ελευθερία, πλέον είμαι ένα διαφορετικό άτομο. είμαι ερωτευμένη μαζί του. Είναι ό,τι καλύτερο μού συνέβη".
Η Αναστασία είχε πια συμβιβαστεί με τον νέο εαυτό της. Σε βαθμό που άρχισε να μιλά δημόσια για την αναπηρία της. Δίχως ντροπή, ανοικτά.. Για όλα. Απαντώντας σε ερωτήσεις, αντιμετωπίζοντας τους κακεντρεχείς με χιούμορ. Ήταν κομμάτι της αποδοχής. Έφτιαξε λογαριασμούς στα social media, προέβαλε την καθημερινότητά της. Πολύ γρήγορα απέκτησε ακολούθους που πολλαπλασιάζονταν. Στο tik tok μετρά πλέον περισσότερους από 2 εκατομμύρια. Οι αναρτήσεις γίνονται viral. Μετατράπηκε σε influencer με όλη την αξία που κουβαλά η λέξη.
"Θέλω να δείχνω στους ανθρώπους ότι δεν είναι μόνοι. Το κάνω για το τυχαίο κορίτσι που σκλοράρει το κινητό του και μέσα από ένα video μπορώ να το βοηθήσω ν' αλλάξει τη ζωή του. Καθένας που χάνει την όρασή του δεν ξέρει τι να περιμένει. Νομίζουν ότι πρέπει να κοιτάς κάπως, να συμπεριφέρεσαι κάπως. Μαζί Το κάνω και για τον εαυτό μου".
Παράλληλα, από τον Απρίλιο του 2019, έκανε εντατική προπόνηση. Κάθε μέρα, κάθε εβδομάδα. Σε 9 μήνες έφτασε να είναι παγκόσμια πρωταθλήτρια και κατόπιν κλήθηκε στην κολυμβητική παραολυμπιακή ομάδα των ΗΠΑ. Τον Ιούνιο στα trials κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ στα 400μ. ελεύθερο. Φυσικά πήγε στο Τόκιο ως το αδιαμφισβήτητο φαβορί. Κέρδισε το πρώτο χρυσό μετάλλιο. Είναι πιθανό ότι θα έρθουν κι άλλα. Δεν είναι η λάμψη του μετάλλου που τη φωτίζει. Είναι το δικό της φως που κατακλύζει το κολυμβητήριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου