Με μια σύντομη αναδρομή στο γενεαλογικό σας δέντρο, οι περισσότεροι από εσάς θα παρατηρήσετε ότι έχετε έναν συγγενή στην Αυστραλία. Το μέγεθος της ελληνικής διασποράς στην νησιωτική χώρα της Ωκεανίας είναι τέτοιος, σε σημείο που τα πρωταθλήματα αλλά και οι εθνικές ομάδες της χώρας έχουν -τουλάχιστον- έναν παίκτη με Ελληνική καταγωγή. Μία δεκαετία πίσω, το μεγαλύτερο ενδιαφέρον από όλους, παρουσίαζε ο Dean Bouzanis.
Γεννημένος στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας την δεύτερη μέρα του Οκτώβρη το μακρινό πλέον 1990, ο Dean Bouzanis ήταν καρπός του έρωτα ενός ζευγαριού από την Ελλάδα, το οποίο μετανάστευσε στην άλλη άκρη του κόσμου (κυριολεκτικά) για ένα καλύτερο αύριο. Με το ποδόσφαιρο να αποτελεί τρόπο ζωής για τον ίδιο από την τρυφερή ηλικία των πέντε ετών, το «άστρο» του ομογενή πορτιέρο ξεκίνησε να λάμπει από την προπαιδική ομάδα Lilli Pilli FC. Μέσα σε δέκα χρόνια και με συνοδοιπόρο τον κολλητό του, Nick Tsattalios, ανέβαινε συνεχώς επίπεδο μέχρι να πετύχει τον αρχικό στόχο που είχε θέσει.
Πριν φτάσει τα 16 χρόνια ζωής ήθελε να εισαχθεί στο Ποδοσφαιρικό Ινστιτούτο της Νότιας Νέας Ουαλίας, μια ποδοσφαιρική ακαδημία δηλαδή που ανήκει στην ελίτ της Ωκεανίας, αλλά και της Ασίας. Και πράγματι μέχρι τα 15 του, αφού πέρασε με επιτυχία από τις Carss Park, Sutherland Sharks, Northern Spirit και Sydney Olympic, ήρθε η ώρα για το μεγάλο κάλεσμα της NSWIS. H εντυπωσιακή σωματοδομή του αλλά και οι εμφανίσεις του στα αναπτυξιακά πρωταθλήματα της Αυστραλίας του άνοιξαν την πόρτα για την εθνική ομάδα Κ-17. Αγωνίστηκε στο Ασιατικό Κύπελλο της ίδιας ηλικιακής κατηγορίας και παρά την κακή πορεία της εθνικής ομάδας, ο Bouzanis τράβηξε τα βλέμματα αρκετών ευρωπαϊκών συλλόγων. Πολλές τον διεκδίκησαν, όμως τον κέρδισε ένα ακόμα λιμάνι. Αυτό του Λίβερπουλ.
Τον Ιανουάριο του 2007 λοιπόν και μετά από ένα δοκιμαστικό τριών εβδομάδων, η Liverpool ανακοινώνει την απόκτηση του ελπιδοφόρου τερματοφύλακα Dean Bouzanis. Οι προσδοκίες ήταν τόσο υψηλές, που ο Rafael Benitez σε ανοιχτή συνέντευξη τύπου δήλωσε πως «είναι ο καλύτερος τερματοφύλακας του πλανήτη στην ηλικία του». Λίγο μετά τις ανακοινώσεις ο ο ανήλικος ακόμα ομογενής θα έφευγε με την μορφή δανεισμού πίσω στην πατρίδα του για λογαριασμό της Sydney FC, που εκείνη την περίοδο αγωνιζόταν στο AFC Champions League. Γρήγορα κατάλαβε ότι ο «εκθρονισμός» του Clint Bolton από τα γκολπόστ ήταν κάτι μάλλον απίθανο και μετά από λίγους μήνες επέστρεψε στο Anfield για να αγωνιστεί με τις ρεζέρβες των «Reds».
Εκεί τα πήγε αρκετά καλά, αν αναλογιστεί κανείς ότι στις αρχές της επόμενης σεζόν προβιβάστηκε στην πρώτη ομάδα. «Ο Rafa Benitez και ο Xavi Valero με φώναξαν στο γραφείο τους και μου έδωσαν μια φανέλα με το νούμερο 43. Αυτή θα ήταν και η φανέλα μου με την πρώτη ομάδα της Liverpool και ξαφνικά βρέθηκα να προπονούμαι κάθε βδομάδα με τον Gerrard, τον Carragher, τον Kewell και όλα τα αστέρια εκείνης της σεζόν». Τα κόκκινα ωστόσο δεν τα φόρεσε ποτέ. Για να εγκλιματιστεί στο αγγλικό ποδόσφαιρο, δόθηκε δανεικός τον Νοέμβρη του 2009 στην Accrington Stanley, όπου και άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις μέσα από τις 14 συμμετοχές του στην League Two και κατόπιν επέστρεψε στην Liverpool, χωρίς όμως να καταγράψει κάποια συμμετοχή.
Το τέλος στο αγγλικό λιμάνι φαινόταν προδιαγεγραμμένο. Αποφάσισε να λύσει το συμβόλαιο του έτσι ώστε να βρει τον επόμενο σταθμό της καριέρας του, που θα του δώσει μια θέση βασικού και θα τον βοηθήσει να εξελιχθεί. Ενώ όλα έδειχναν πως η Melbourne Victory θα είναι ή νέα του πρόκληση, ήρθε μια πρόταση από την Oldham Athletic και ο Ελληνοαυστραλός έγινε με συνοπτικές διαδικασίες παίκτης των «Latics», που αγωνίζονταν στην League One και ήταν από τα μεγάλα φαβορί για τον υποβιβασμό. Ενώ την πρώτη σεζόν (πήγε Νοέμβρι) έμοιαζε περισσότερο ως λύση ανάγκης, την δεύτερη προς έκπληξη πολλών, ο Bouzanis πήρε και την φανέλα βασικού από τον συμπατριώτη του (με καταγωγή από Πολωνία), Alex Cisak.
Κατέγραψε συνολικά 51 εμφανίσεις σε 1,5 χρόνο, με τον σύλλογο με αυτόν στην ενδεκάδα να τερματίζει στην 19η θέση, γλιτώνοντας τον υποβιβασμό στην τέταρτη κατηγορία, τραβώντας ξανά το ενδιαφέρον αρκετών Αγγλικών συλλόγων, οι εκπρόσωποι των οποίων κατέφθαναν στο Boundary Park για να παρακολουθήσουν έναν αμυντικό εν ονόματι James Tarkowski, που μόλις ξεκινούσε την καριέρα του. Παρά την σπουδαία προοπτική να καθιερωθεί στο Νησί, και παρά το γεγονός ότι μέχρι και ομάδες της Championship χτύπησαν την πόρτα της Oldham, ο Bouzanis προχώρησε σε μια μάλλον ανορθόδοξη κίνηση για την εξέλιξη της καριέρας του. Κι αυτό γιατί την σεζόν 2013/14, ο ομογενής ανακοινώνεται από τον Άρη Θεσσαλονικής, την χρονιά που η ομάδα υποβιβάστηκε τελικά στην Γ’ Εθνική, έχοντας παράλληλα μπροστά του για την θέση του βασικού γκολκίπερ τον Σωκράτη Διούδη.
Στην Θεσσαλονίκη παραλίγο να βάλει «ταφόπλακα» στην καριέρα του, αφού ο Άρης εκείνη την περίοδο ήταν ένα βήμα μακρία από τον αφανισμό και οδηγούνταν στα χνάρια της ΑΕΚ, η οποία είχε υποβιβαστεί την προηγούμενη σεζόν. Φυσικά ο Bouzanis δεν πήρε ποτέ φανέλα βασικού, αγωνίστηκε μόνο σε δυο ήττες απέναντι σε Ξάνθη για το πρωτάθλημα και Ολυμπιακό Βόλου για το Κύπελλο, πριν φύγει κακήν κακώς τον χειμώνα της ίδιας χρονιάς για την Carlisle United, υπογράφοντας ένα συμβόλαιο τεσσάρων μηνών. Σοκαρισμένος από την ελληνική πραγματικότητα, ο Bouzanis έμεινε αρκετά πίσω σε φυσική κατάσταση και ετοιμότητα, δεν αγωνίστηκε ποτέ για τους «Cumbrians», αποφασίζοντας μετά από εφτά χρόνια να επιστρέψει στην Αυστραλία και τους Western Sydney Wanderers.
Κάπου εκεί ξεκίνησε και η διάσωση της ποδοσφαιρικής του καριέρας. Στους WSW, αν και σημείωσε μόλις έξι συμμετοχές στον 1,5 χρόνο παραμονής του στον σύλλογο της A-League, κατάφερε να καλύψει αρκετό χαμένο έδαφος μετά από τόσους μήνες αγωνιστικής απραξίας, γεγονός μάλιστα που αναγνωρίστηκε από την Melbourne City, ομάδα του CFG Group. Ο Tando Velaphi αποχωρούσε από τους «Citizens» της Αυστραλίας και στην ομάδα της Μελβούρνης αναζητούσαν έναν τερματοφύλακα που θα μπορούσε να σταθεί με αξιώσεις κάτω από την εστία. Ο Bouzanis ήταν ο εκλεκτός για την θέση αυτή και εκείνος ανταπέδωσε και με το παραπάνω όλη την εμπιστοσύνη που του δόθηκε.
Με εξαίρεση την σεζόν 2018/19 που αγωνίστηκε με την μορφή δανεισμού στην Ολλανδική Zwolle, ο Ελληνοαυστραλός πορτιέρο οδήγησε την Melbourne City σε συνεχή πλασαρίσματα στην πρώτη τετράδα της A-League, κερδίζοντας και πάλι την εκτίμηση των Αυστραλών ποδοσφαιρόφιλων. Μοναδική «μαύρη κηλίδα» στην θητεία του στην Μελβούρνη, η αψιμαχία του με τον Besart Berisha της Melbourne Victory στο μεγάλο ντέρμπι της πόλης, αποκαλώντας τον Κοσοβάρο «γαμ@@@νο γύφτο», γεγονός που οδήγησε την ομοσπονδία σε τιμωρία πέντε αγωνιστικών. Παρά το απαράδεκτο αυτό γεγονός, η καριέρα του είχε πάρει και πάλι ανοδική πορεία, για πρώτη φορά μετά από εκείνο το πέρασμά του από την Oldham.
Εκεί λοιπόν ήρθε το… timing να παίξει τον δικό του ιδιαίτερο ρόλο. Η σύντροφος του, Steph Catley, το περασμένο καλοκαίρι πήρε μεταγραφή στην γυναικεία ομάδα της Arsenal. Μαζί της ακολούθησε και ο Bouzanis, ο οποίος λίγες ημέρες μετά ανακοινώθηκε από την Sutton United, που αγωνιζόταν εκείνη την περίοδο στην National League. Ο Ελληνοαυστραλός καθιερώθηκε γρήγορα στην πρώτη θέση της ιεραρχίας των τερματοφυλάκων, αφήνοντας στον πάγκο τους Brad House και Filip Chalupniczak. Πριν καν το καταλάβει, αγωνίστηκε βασικός σε 42 αγώνες πρωταθλήματος, έχοντας συμπληρώσει 3,780 λεπτά συμμετοχών. Δέχθηκε μόλις 36 γκολ, ενώ κράτησε 18 φορές την εστία του ανέπαφη!
Το μεγαλύτερο επίτευγμά του φυσικά ήταν κάτι που κανένας άλλος τερματοφύλακας δεν είχε καταφέρει στην ιστορία της Sutton. Να είναι ο κύριος λόγος που η ταπεινή ομάδα από το Νότιο Λονδίνο ανέβηκε για πρώτη φορά στα 123 έτη ζωής της στις επαγγελματικές κατηγορίες και την League Two. Ο προπονητής, Matt Gray, δεν… τολμάει να τον κουνήσει από την βασική ενδεκάδα, συνεχίζοντας ακάθεκτος και στην League Two, έχοντας αγωνιστεί και στα επτά πρώτα παιχνίδια. Σε περίπτωση που η «μικρή» Sutton παραμέινει στην κατηγορία, σίγουρα θα μιλάμε για έναν μικρό «άθλο» από έναν ξεπεσμένο ήρωα. Μέχρι τότε, o Bouzanis θα θυμίζει σε όλους μας τον έφηβο που εντυπωσίαζε κάποτε τον Rafael Benitez. Sutton… παλιό καλό καιρό, δεν είπαμε;
Συντάκτης: Φάνης Αγριτέλλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου