Ξεχνάς σαγιονάρες και ομπρέλα!
Απλά, να… Είναι ίσως η αγαπημένη μας υποκατηγορία της
αγαπημένης μας στήλης στο site. Όπου «υποκατηγορία» οι κρυφές/άγνωστες/low profile/ ψαγμένες παραλίες και όπου «στήλη» οι Διακοπές.Το να ψάχνουμε από Μάη μήνα για παραλίες τις οποίες δεν γνωρίζει το ευρύ κοινό στη χώρα μας, αλλά πρέπει να τις μάθει γιατί μιλάμε για γαλανόλευκα διαμάντια της Ελλάδας έγινε ένα είδος γλυκιάς εμμονής, που οδήγησε στο να ριχτούμε με τα μούτρα στο να «ξετρυπώσουμε» όσες περισσότερες μπορούμε.
Αυτό, βέβαια, είχε ως αποτέλεσμα οι κρυφές παραλίες να πάψουν να είναι και τόσο κρυφές και οι μόνιμοι κάτοικοι των περιοχών να εξαντλούν ενίοτε το πλήρες λεξιλόγιο λιμενεργάτη όταν μας έστελναν μερικά μηνύματα, όμως είμαστε της ταπεινής άποψης πως ο εκάστοτε επίγειος παράδεισος είναι «προνόμιο» των πολλών και όχι των λίγων.
Έχοντας ρίξει στο καναβάτσο με μαεστρικό (ή μπορεί και όχι…) τρόπο τις τύψεις, επιτρέψτε μας να μπούμε επιτέλους στο σημερινό μας θέμα, την ονειρική παραλία της Πεσσάδας στην Κεφαλονιά που σε κάνει να την ερωτευτείς σφόδρα με την πρώτη ματιά, ενώ αν επιμείνεις και ρίξεις και μία δεύτερη και μία τρίτη, τότε το «σφόδρα» αλλάζει σε «θανάσιμα».
Λογικό: η Πεσσάδα βρίσκεται 15 λεπτά μακριά από το Αργοστόλι και φιγουράρει στο νοτιότερο άκρο της Κεφαλονιάς. Η παραλία αυτή χωρίζεται από μεγάλα βράχια, με το ένα μέρος της να ονομάζεται «Άμμος» και το άλλο «Βρύση». Η μία πήρε το όνομα της επειδή υπάρχει μια στενή λωρίδα άμμου (που είναι ουσιαστικά η παραλία) και η άλλη διότι «τρέχουν» πολλά νερά κατά τους χειμερινούς μήνες.
Η καταγάλανη θάλασσα, η απόλυτη ηρεμία και η φύση γύρω-γύρω συνθέτουν έναν πίνακα που αποτελεί μουσική για τους διψασμένους αμφιβληστροειδείς του επισκέπτη, ενώ εκείνο που κάνει την Πεσσάδα να ξεχωρίζει είναι η ρητή εντολή, «μέσω» μιας ταμπέλας», για να βγάλει κανείς τα παπούτσια του ή τις παντόφλες του και να μην πάρει μαζί του ομπρέλα.
Ο λόγος; Για να μην… μαγαριστεί η (πραγματικά) υπέροχη αμμουδιά που υπάρχει κάτω, αλλά κι επειδή πολλές χελωνίτσες αφήνουν τ’ αυγά τους εκεί- και οι ομπρέλες με τα κοντάρια τους είναι πραγματικά επικίνδυνα για την επιβίωση των αυγών.
Φυσικά, επειδή μιλάμε για την αθάνατη ελληνική νοοτροπία, οι 9 στους 10 γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους (αυτά που φοράνε, δηλαδή, μέχρι να βουτήξουν στο νερό) την παράκληση πινακίδας και σταθερών κατοίκων και χώνουν κανονικότατα τις ομπρέλες τους στην άμμο, αδιαφορώντας για χελώνες και λοιπές υδάτινες σαχλαμάρες.
Στο διά ταύτα: η Πεσσάδα είναι μια πραγματικά αδιανόητης ομορφιάς «τροπική» παραλία, που μία επίσκεψη, αν βρεθεί κάποιος στην Κεφαλονιά για διακοπές, κρίνεται επιβεβλημένη.
Προσοχή, όμως: και οι δύο παραλίες (που κατ’ ουσίαν είναι μία, αλλά ας είμαστε τυπικοί) είναι εξαιρετικά μικρές, με αποτέλεσμα να χωράνε στην αμμώδη αγκαλιά τους 10 παρέες το πολύ.
Τι σημαίνει αυτό;
Ότι αν κάνεις το λάθος να πας μετά τις 10 το πρωί, θα βρεις να κάτσεις εκεί γύρω στις 10 το βράδυ. Κι αυτό, δηλαδή, αν το μεσαίο σου όνομα είναι «Γκαστόνε».
Α, ναι: να πούμε πως για να φτάσεις μέχρι κάτω πρέπει να κατέβεις περίπου 100 σκαλάκια και να σκαρφαλώσεις σε μερικά (μικρά, ηρεμήστε) βράχια, ενώ δεν υπάρχει καντίνα/ beach bar/ εστιατόριο στην παραλία ούτε για δείγμα. Γι’ αυτό καλό θα ήταν ο επίδοξος επισκέπτης να εφοδιαστεί εκ των προτέρων με μπουκαλάκια και κάνα τρόφιμο, γιατί ok, μπορεί πράγματι να ζήσει κανείς μία εβδομάδα περίπου χωρίς νερό και κάναν μήνα χωρίς φαγητό, αλλά γιατί να το ρισκάρουμε;
Ναι, το ξέρουμε: «καταστρέψαμε» και την Πεσσάδα με το να γράψουμε γι’ αυτήν, όμως η ομορφιά πάντα βρίσκει το δρόμο της προς τη δημοσιότητα.
Με ή χωρίς menshouse.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου