«Το τένις είναι το πιο μοναχικό άθλημα», είχε γράψει στην αυτοβιογραφία του ο Αντρέ Αγκάσι. Μια από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες του παγκοσμίου τένις. Ένα βιβλίο, στο οποίο καταγράφονται τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι
τενίστες. Εντός αλλά και εκτός αγωνιστικών χώρων.Ο τρόπος που περιγράφει ο Αμερικανός τα συναισθήματα και τον… διάλογο που είχε με τον εαυτό του κατά τη διάρκεια της ιστορικής αναμέτρησης με τον Μάρκο Παγδάτη (σ.σ στο US Open του 2006) είναι ενδεικτικός της μοναχικότητας που βιώνουν οι τενίστες. Μια διαρκής μάχη με τον εαυτό τους. Ενας διαρκής αγώνας για να «φτιάξουν» την ψυχολογία τους. Να ανεβάσουν την αυτοπεποίθησή τους. Κάθε πόντος είναι σημαντικός: Μπορεί να εκτοξεύσει ή να χαντακώσει έναν τενίστα. Το έχουμε δει να συμβαίνει πολλές φορές στο παρελθόν.
«Το τένις είναι εσωστρεφές άθλημα και μαθαίνεις να το διαχειρίζεσαι αυτό από πολύ μικρή ηλικία. Είναι κάτι που πρέπει να κάνεις καλά και αυτό είναι που ξεχωρίζει τους καλύτερους παίκτες από τον μέσο παίκτη. Πρέπει να μιλάς στον εαυτό σου, να τον εμψυχώνεις, να του δίνεις κίνητρο. Ολοι αυτοί οι παράγοντες σε φέρνουν στο καλύτερο επίπεδο, αυτό είναι κάτι που το κάνουν οι καλύτεροι παίκτες. Όταν βρίσκεσαι στο κορτ, είσαι μόνος σου, εσύ παίρνεις όλες τις αποφάσεις και αυτό αναπόφευκτα σου φέρνει αμφιβολία», είχε δηλώσει ο Στέφανος Τσιτσιπάς σε μια από τις συνεντεύξεις που είχε δώσει το 2021.
Η ψυχολογία παίζει τον πρώτο και τον κύριο λόγο στο τένις. Περισσότερο από όλα τα υπόλοιπά αθλήματα.
«Πρέπει να πιστέψεις στον εαυτό σου, όταν δεν το κάνει κανείς άλλος», είχε πει χαρακτηριστικά πριν από λίγα χρόνια η Σερένα Γουίλιαμς: Η σπουδαία Αμερικανίδα, που έγραψε ιστορία με τις τεράστιες επιτυχίες της (23 Grand Slams).
Οσακά, Κύργιος και Μπαντόσα αντιμετώπισαν ψυχικά προβλήματα
Ένα άθλημα, το οποίο έχει «χτυπηθεί» πολλές φορές από την κατάθλιψη. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Ναόμι Οσάκα, η οποία είχε αποσυρθεί από το τουρ επικαλούμενη λόγους ψυχικής υγείας.
Αντίστοιχες στιγμές έζησε και ο Νικ Κύργιος. «Ήμουν μόνος μου, είχα κατάθλιψη, ήμουν αρνητικός, κατανάλωνα αλκοόλ, ναρκωτικά και έδιωχνα μακριά τους φίλους και την οικογένειά μου», είχε γράψει σε ανάρτησή του ο Ελληνοαυστραλός.
Η λίστα είναι μεγάλη. Ατελείωτη. Οι περισσότερες περιπτώσεις μάλιστα έχουν ένα κοινό παρονομαστή: Την πίεση. «Παλεύω εδώ και χρόνια με την κατάθλιψη. Όταν ήμουν 17 ετών, κέρδισα το Ρολάν Γκαρός στα τζούνιορς. Οι άνθρωποι μιλούσαν για μένα σαν να ήμουν το next big thing, η επόμενη Μαρία Σαράποβα. Ένιωσα πως τώρα πρέπει να γίνω θρύλος, ίσως την επόμενη χρονιά πρέπει να είμαι ένας παίκτρια του top-10. Οπότε για μένα ήταν μεγάλη πίεση», είχε πει η σύντροφος του Στέφανου Τσιτσιπά, Πάουλα Μπαντόσα.
Μια ακόμα τενίστρια που πάλεψε με τον… δαίμονα της κατάθλιψης. Στην ίδια κατάσταση με την Ισπανίδα βρέθηκε πριν από λίγους μήνες και η Ιγκα Σβίατεκ, όπως αποκάλυψε στη συνέντευξη που παραχώρησε στην πολωνική ιστοσελίδα «sportowefakty.wp.pl». Το Νο.1 της παγκόσμιας κατάταξης της WTA μίλησε για τις πολύ δύσκολες στιγμές που έζησε κατά τη διάρκεια της σεζόν, λόγω της πίεσης για τα αποτελέσματα και τη διατήρηση της πρώτης θέσης. Μια κρίση. Κυρίως ψυχολογική, την οποία αντιμετώπισε με τη βοήθεια της Ντάρια Αμπράμοβιτς. Της ψυχολόγου της, την οποία παίρνει μαζί της σε όλα τα μεγάλα τουρνουά.
«Είμαι ένας πολύ συναισθηματικός άνθρωπος και κάποιες φορές νιώθω φόβο. Στο πρώτο μισό της σεζόν είχα το βάρος του να μείνω στο Νο.1. Η Σαμπαλένκα είχε δυο ευκαιρίες για να με περάσει και τελικά το έκανε. Μετά απ’ αυτό, ένιωσα επιτέλους ελεύθερη. Ήταν πιο εύκολο μετά απ’ αυτό να επιστρέψω και να είμαι συγκεντρωμένη μόνο στο παιχνίδι μου», δήλωσε η Πολωνή, που χρειάστηκε να κάνει ένα μικρό διάλλειμα μερικών εβδομάδων από το τουρ μετά το US Open, όταν έχασε το Νο.1 από τη Λευκορωσίδα.
Η Ιγκα Σβίατεκ μετά τον αποκλεισμό από την Γέλενα Οσταπένκο στους «16» του US Open (3-6, 6-3, 6-1) επέστρεψε στην πατρίδα της. Εκεί δούλεψε τόσο αγωνιστικά (σ.σ στα κορτ της Βαρσοβίας) όσο και ψυχολογικά, έχοντας δίπλα της την Ντάρια Αμπράμοβιτς, για να διώξει τον φόβο που είχε ριζωθεί μέσα της. Δεν ήταν η τενίστρια που είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε στο κορτ. Μια αθλήτρια με αυτοπεποίθηση, με πάθος, πείσμα και πίστη στον εαυτό της. «Στη Βαρσοβία έκανα καλή προετοιμασία. Επέστρεψα στα βασικά και ξεκίνησα να παίζω όπως ήθελα. Μετά από δυο εβδομάδες ξεκούρασης, σκέφτηκα πως έκανα καλή δουλειά και πως είχε έρθει η ώρα να δείξω σε όλους ότι είχα κάνει επανεκκίνηση. Βγήκα στο court ξανά στο Τόκιο, κάτω από δύσκολες συνθήκες. Υπήρχε ο φόβος, ένιωσα πως όλοι κοιτάζουν εμένα και με κατέβαλλε όλο αυτό», ανέφερε μιλώντας στην πατρίδα της η Πολωνή.
Ήξερε όμως ότι θα πρέπει να βγει το συντομότερο δυνατό από αυτό το τέλμα. Να γίνει και πάλι η τενίστρια που κατέκτησε τον κόσμο και απέδειξε ότι τίποτα δεν ήταν αδύνατο. Ηταν ένας δύσκολος δρόμος, αλλά τον… περπάτησε και με τη βοήθεια της ομάδας της και κυρίως της ψυχολόγου της κατάφερε να επιστρέψει άμεσα στις υψηλές πτήσεις και στους τίτλους.
«Χρειάστηκα τη στήριξη της ομάδας μου, γι’ αυτό και τους ζήτησα να μην με κρίνουν, γιατί πιθανότατα δεν θα μπορούσα να παίξω καλά σ’ αυτό το τουρνουά. Έλαβα αυτή τη στήριξη και σε κάθε παιχνίδι ένιωθα και καλύτερα. Προς το τέλος της σεζόν είναι πάντα δύσκολα, υπάρχει συναισθηματική εξάντληση. Πίστευα πως στο τελευταίο κομμάτι της σεζόν θα παλεύω με τον εαυτό μου, αλλά αντί γι’ αυτό κέρδισα τον τίτλο στο Πεκίνο», ανέφερε.
Η Ιγκα, σε αντίθεση με πολλές τενίστριες και τενίστες, χρειάστηκε μόλις λίγες εβδομάδες για να καταφέρει να ξεπεράσει την κρίση, που ήταν κυρίως ψυχολογική. Η δουλειά που έκανε με την Ντάρια Αμπράμοβιτς απέδωσε γρήγορα καρπούς και η Πολωνή έκλεισε τη σεζόν με την κατάκτηση του τίτλου στα WTA Finals και το Νο.1 στην παγκόσμια κατάταξη.
«Για κάποιες παίκτριες η κρίση αυτή κρατάει μισό χρόνο, για άλλες κρατάει χρόνια ολόκληρα. Εγώ κατάφερα να βγω απ’ αυτή την κατάσταση μετά από μόνο 2 εβδομάδες, κάτι που εξελίχθηκε πολύ θετικά για μένα. Η δουλειά που έκανα με την Ντάρια με βοήθησε πολύ. Φυσικά, δεν είναι όλα ρόδινα όταν δουλεύεις με ψυχολόγο. Υπάρχουν σκαμπανεβάσματα και όλα είναι απρόβλεπτα. Είναι σημαντικό να έχεις το θάρρος να μιλήσεις για τα συναισθήματά σου, για τον φόβο που νιώθεις και να ζητήσεις βοήθεια.
Η Ντάρια μου έδωσε το περιθώριο να κάνω λάθος. Πίστευα ότι θα ένιωθα ακόμα χειρότερα σε λίγους μήνες, αλλά μου είπε ότι ακόμα και αν έκανα λάθη, δεν θα γινόταν τίποτα. Κάποιες φορές πρέπει απλά να αποδέχεσαι ότι τα πράγματα μπορούν να γίνουν δυσκολότερα. Με έκανε να καταλάβω πως μόλις χαλάρωσα λίγο η κρίση πέρασε, γι’ αυτό και έγραψα μετά το WTA Finals πως τα καλύτερα πράγματα έρχονται όταν σταματάς να τα κυνηγάς», κατέληξε η Ιγκα Σβίατεκ και κάλεσε όσους βιώνουν ανάλογες καταστάσεις να απευθυνθούν άμεσα σε ψυχολόγο. Ένα μάθημα ζωής από την Πολωνή, που κατάφερε να ξεπεράσει το πρόβλημα που αντιμετώπιζε και να επιστρέψει πιο δυνατή από ποτέ. Μια συγκλονιστική εξομολόγηση από την Ιγκα και μια σκληρή αλήθεια για το τένις.
Ένα πολύ δύσκολο άθλημα. Τόσο αγωνιστικά όσο και ψυχολογικά. Ένα άθλημα στο οποίο δεν ξεχωρίζουν μόνο όσοι έχουν ταλέντο ή δουλεύουν σκληρά, αλλά όσοι αντέχουν στην πίεση και στο «πρέπει» που έχει κάθε παιχνίδι. Κάθε γκέιμ. Κάθε πόντος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου