Η κοινωνία εκπέμπει κραυγή αγωνίας, ακούει κανείς; *Γράφει ο Πάρις Κουκουλόπουλος

 

Αυτό που συμβαίνει με την πανδημία στον τόπο μας δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως φυσικό φαινόμενο. Τρίτη φάση της πανδημίας σε όλη τη χώρα, τρίτη θλιβερή πρωτιά για τη Δυτική Μακεδονία και ειδικότερα για την ΠΕ Κοζάνης.

Στην πρώτη φάση, πέρυσι την άνοιξη, όλοι γνωρίζαμε αν μη τι άλλο

την αφετηρία που ήταν σχετική με μαζικό ταξίδι στο εξωτερικό. Ατυχέστατη η αντιμετώπιση με τη μέθοδο της σιωπής τότε. αλλά οφείλουμε να σημειώσουμε ότι οι πρώτοι φορείς ήταν παντελώς ανυποψίαστοι όπως όλοι μας.

Στη δεύτερη φάση πάλι, λίγο-πολύ, είναι γνωστές και εντοπισμένες οι εστίες υπερμετάδοσης του ιού που οδήγησαν στο παρατεταμένο lockdown στην περιοχή. Ήταν η ανεξέλεγκτη είσοδος αλλοδαπών εργατών γης, οι σχετικά χαμηλότερες θερμοκρασίες που οδηγούσαν τις συναναστροφές μας σε κλειστούς χώρους και κυρίως η φυσιογνωμία της περιοχής που είναι βιομηχανική.

Που ακριβώς οφείλεται η νέα έκρηξη κρουσμάτων σήμερα δε γνωρίζουμε, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν σχετίζεται με διαδηλώσεις στις οποίες το κυβερνητικό ιμπέριουμ στα ΜΜΕ προσπαθεί να αποδώσει το τρίτο κύμα. Ακόμα και στην περίοδο της Αποκριάς η εικόνα στην Κοζάνη, συγκριτικά με την Πάτρα και την Ξάνθη, υπήρξε πολύ καλύτερη.

Μια εξήγηση είναι σίγουρα αυτή της ατομικής ευθύνης, αλλά από πουθενά δεν προκύπτει ότι εδώ γίνεται κάτι διαφορετικό ή κάτι περισσότερο από αυτό που συμβαίνει, κακώς, σε όλη τη χώρα.

Εξίσου σίγουρα μπορούμε να πούμε ότι οι συγκεκριμένες προτάσεις που καταθέσαμε δημόσια από την πλευρά μας ως ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, αγνοήθηκαν παντελώς.

Προτείναμε τα μαζικά, επαναλαμβανόμενα και στοχευμένα τεστ με έμφαση στους χώρους υποχρεωτικής συνεύρεσης μας όπως τα εργοστάσια και εργοτάξια της ΔΕΗ, συγκεκριμένες υπηρεσίες, τράπεζες, supermarket κλπ. Αντί αυτών βλέπουμε να γίνονται μαζικά τεστ τυχαία στο δρόμο αμφίβολης έως μηδενικής αποτελεσματικότητας ως προς τη μετάδοση του ιού.

Προτείναμε στη συνέχεια την προτεραιοποίηση της περιοχής στον εμβολιασμό με συγκεκριμένη και επαρκή τεκμηρίωση και αντίθετα βλέπουμε να κινούμαστε σαφέστατα κάτω από τον μέσο πανελλαδικό όρο στο πρόγραμμα εμβολιασμού.  Είναι γνωστό από τις χώρες που είναι μπροστά στον εμβολιασμό, όπως το Ισραήλ και η Αγγλία, ότι μετά από ένα συγκεκριμένο ποσοστό εμβολιασμένου πληθυσμού ξεκινάει σταδιακά η αποκλιμάκωση των ενεργών κρουσμάτων και συνεχίζεται εντυπωσιακά. Το άνοιγμα της τοπικής μας αγοράς δυο μήνες πριν από την υπόλοιπη χώρα, σύμφωνα με την πρόταση μας, θα έδινε μια ανάσα εξίσου σημαντική με τις επιχορηγήσεις που μονοπώλησαν τη δημοσιότητα με τις ατυχέστατες επιλογές που έγιναν.

Όλα στη ζωή έχουν το τίμημα τους και εδώ είναι βαρύ : συμπολίτες μας ταλαιπωρούνται και αρκετοί κινδυνεύουν, τα Νοσοκομεία μας πιέζονται αφόρητα για μια ακόμα φορά και η επόμενη μέρα θα είναι εκ των πραγμάτων πολύ πιο δύσκολη συγκριτικά με οποιαδήποτε περιοχή της χώρας για λόγους που όλοι γνωρίζουμε. Μόνο το τελευταίο δεκαήμερο Φεβρουαρίου δυο πολυετείς εργολαβίες με 300 εργαζόμενους στα ορυχεία σταμάτησαν οριστικά και έπεται συνέχεια.

Στις υπεύθυνες και τεκμηριωμένες προτάσεις μας οι αρμόδιοι κωφεύουν χωρίς να αναλαμβάνουν την παραμικρή πρωτοβουλία. Κανένας τους δεν αισθάνεται την ανάγκη να μας ενημερώσει για το τι ακριβώς συμβαίνει στην περιοχή με την πανδημία και πως θα το αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί;

Ο κόσμος της αγοράς, οι μαθητές και οι γονείς τους, οι άνεργοι, οι ευπαθείς ομάδες, η νέα γενιά στο σύνολο της, η κοινωνία ολόκληρη εκπέμπει κραυγή αγωνίας, ακούει κανείς;