Μήπως να κλείναμε... one-way για τον Παράδεισο;
Μοιάζει με ένα από τα χιλιάδες χαμένα γαλάζια παραμύθια που δεν ειπώθηκαν ποτέ- ή που, τουλάχιστον, ελάχιστοι ενδιαφέρθηκαν να τα ακούσουν: καταπράσινο τοπίο, οι κουμαριές με τα πεύκα να εναλλάσσονται και ν’ αποτελούν μουσική για τα μάτια, ιδιαίτερο έδαφος, ελάχιστοι κάτοικοι για να διασπούν την ησυχία και, φυσικά, νερά που μόνο στο Αιγαίο μπορεί να συναντήσει κανείς.
Αν ο ανέγγιχτος παράδεισος είχε όνομα, τότε κατά πάσα πιθανότητα θα ονομαζόταν «Νήσος Γυαλί» και θα… κατοικοέδρευε κάπου ανάμεσα σε Νίσυρο και Κω, έτοιμο ν’ ανοίξει τις εντυπωσιακές του αγκάλες στον ανυποψίαστο επισκέπτη.
Το Γυαλί είναι ένα από εκείνα τα νησάκια που δεν τα πιάνει το μάτι σου και φιγουράρουν σε κάποια γωνιά της καταγάλανης αγκαλιάς του Αιγαίου.
Απέχει μόλις 6 μίλια από τις ακτές των γειτόνων μας, βρίσκεται αρκετά κοντά σε Νίσυρο και Κω και το σχήμα του, αν το κοιτάξεις από ψηλά, θυμίζει πολύ τον αριθμό 8- ενδεχομένως επειδή παραπέμπει στο καμουφλαρισμένο 8ο θαύμα του κόσμου.
Το Γυαλί χαρακτηρίζεται ως «νησί της Ελαφρόπετρας» (προφανής, όπως θα διαβάσετε παρακάτω, ο λόγος) και έχει ανακηρυχτεί ως τοπίο Φυσικού Κάλλους.
Ο μόνιμος πληθυσμός του μετά βίας ξεπερνά τους 20 κατοίκους, όμως αυτοί που πηγαίνουν για να εργαστούν εκεί είναι πολλαπλάσιοι. Όπου «εργασία», μην πάει ο νους σας, ως είθισται, σε εξαντλητικό ψάρεμα- όχι. Στο Γυαλί οι εργάτες πηγαίνουν στα ανοιχτά ορυχεία, προκειμένου να «βγάλουν» περλίτη και, φυσικά, ελαφρόπετρες.
Πέραν της αδιαπραγμάτευτης ομορφιάς του, ωστόσο, το νησάκι έχει και πλούσια ιστορία. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η wikipedia «Έχει βρεθεί εκεί αρχείο νεκροταφείο, έχουν βρεθεί τα ερείπια οικισμού της Τελικής Νεολιθικής Περιόδου (4000 π.Χ.) και δυο χωνευτήρια με σκωρίες τήξης χαλκού τα οποία χρονολογούνται από το 6000 π.Χ. που αποδεικνύουν την πρώιμη άσκηση μεταλλουργίας.»
Το ηφαιστειογενές νησί των Δωδεκανήσων έχει «βολικό» μέγεθος, παρακινώντας τον επισκέπτη να το εξερευνήσει με τα πόδια (σε μια-δυο μέρες ελεγχόμενης πεζοπορίας το έχετε γυρίσει όλο), πρωτοφανούς ομορφιάς κολπίσκους, θαλάσσιες σπηλιές για τα πιο ανήσυχα πνεύματα και εκείνα τα γαλαζοπράσινα νερά που σου κλέβουν την καρδιά μέχρι να πεις «Στο Γυαλί η θάλασσα είναι γυαλί».
Αρκετά σύνηθες είναι πολλοί επισκέπτες να πηγαίνουν με σκάφος από τη Νίσυρο στις απρόσιτες, μα εκθαμβωτικές, παραλίες της νήσου που βρίσκονται στο νοτιοδυτικό κομμάτι, ενώ η πρόσμιξη χλωρίδας και πανίδας είναι σπάνια.
Εντάξει, ναι, ναι, το ξέρουμε: η κατάσταση εσχάτως με την πανδημία και τη μετάλλαξη Δέλτα είναι αρκετά «περίεργη», όμως το γεγονός πως με παρέα μια χούφτα ανθρώπους οι πιθανότητες μετάδοσης της νόσου πέφτουν κατακόρυφα, μήπως, λέμε μήπως, αυτός είναι ο απόλυτος προορισμός του καλοκαιριού για μια ημερήσια που θα μας μείνει αξέχαστη;
Όσο εσείς το σκέφτεστε, εμείς ετοιμάζουμε βαλίτσες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου