Αν βγούμε στο δρόμο και ρωτήσουμε τυχαίους περαστικούς «ποιο είναι το καλύτερο πρωτάθλημα στον κόσμο», τότε θα απαντήσουν «το αγγλικό». Δεν το λέμε εμείς, το λένε τα νούμερα, το πόσο «καίγεται» κάποιος να δει τα παιχνίδια της Premier League και την δίψα που έχουν οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές να αγωνιστούν σε αυτή ώστε να τεστάρουν τον εαυτό τους στο κορυφαίο επίπεδο. Οι δηλώσεις των προπονητών που εργάζονται στην Αγγλία, άλλωστε, δεν είναι τυχαίες. Όλοι μιλούν για την ανταγωνιστικότητα, τον «τρελό» ρυθμό του αγγλικού ποδοσφαίρου και το πόσο δύσκολο είναι να μείνεις στην κορυφή.

Γι’ αυτό ακριβώς αγαπάμε και εμείς την Premier League. Για τον ρυθμό της, το έντονο στοιχείο του απρόβλεπτου, τον ρομαντισμό των οπαδών και τα μυθικά ρεκόρ που δημιουργούνται για να σπάνε. Η Nοva και η Wind, γνωρίζοντας πολύ καλά την αδυναμία που έχουν οι εγχώριοι ποδοσφαιρόφιλοι στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, «έκλεισαν» για έξι σεζόν την Premier League ξεκινώντας από τη σεζόν 2022-23. Έτσι, βρήκαμε την τέλεια αφορμή για να γυρίσουμε πίσω στο χρόνο και να επιλέξουμε τις 5 αγαπημένες μας

στιγμές από αυτή. Σας τις παρουσιάζουμε μία προς μία και ζητούμε ταπεινά συγνώμη που δεν κάναμε ειδική αναφορά στον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον.

Οι αήττητοι “Κανονιέρηδες” του Αρσέν Βενγκέρ

«Once a Gooner, always a Gooner», λένε οι φίλοι της Άρσεναλ και έχουν δίκιο. Στη δική μου περίπτωση, τουλάχιστον, ισχύει. Η σεζόν 2003-2004 ήταν για μένα σημαντική καθώς ήταν η χρονιά που άρχισα να καταλαβαίνω το ποδόσφαιρο. Δεν εννοώ τους κανόνες, το πότε ένας επιθετικός είναι εκτεθειμένος ή όχι και πότε επηρεάζει τη φάση άσχετα αν δεν έρχεται σε επαφή με την μπάλα. Εννοώ πως άρχισα να καταλαβαίνω τον τρόπο που πρέπει ή θα έπρεπε να παίζεται το άθλημα.

Ήμουν 10 χρονών, οπότε μπορούσα να αντιληφθώ πότε αυτό που βλέπω είναι θεαματικό, καλό, μέτριο ή boring, όπως λένε και οι Άγγλοι. Σκεφτείτε λοιπόν ένα παιδί που μεγαλώνει βλέποντας την αήττητη Άρσεναλ του Βενγκέρ. Πώς να μην την ερωτευτεί; Πώς να μην έχει σαν θεούς τους Μπέργκαμπ, Ζιλμπέρτο Σίλβα, Πιρές, Βιεϊρά, Λιούνμπεργκ, Κόουλ, Κάμπελ και άλλους πολλούς; Α, ναι, ξεχάσα να αναφέρω τον Τιερί Ανρί...

Οι Ιnvincibles του Αλσατού τεχνικού σήκωσαν το πιο δύσκολο πρωτάθλημα του κόσμου χωρίς καμία ήττα. Έχουμε και λέμε: σε 38 αγωνιστικές, μέτρησαν 26 νίκες και 12 ισοπαλίες και έτσι οι Λονδρέζοι έγιναν οι πρώτοι μετά την Πρέστον Νορθ Εντ (1888-89) που καταφέρνουν κάτι τέτοιο. Το αήττητο της Άρσεναλ κράτησε για 49 ολόκληρα παιχνίδια (συνεχίστηκε και την επόμενη χρονιά) και «έσπασε» λόγω του Γουέιν Ρούνεϊ. Ας μην το συζητήσουμε. Σημασία έχει ότι, χωρίς καμία καμία αμφιβολία, πρόκεται για μία από τις καλύτερες ομάδες που είδαμε ποτέ και -μαντέψτε- την είδαμε να αγωνίζεται στην Premier League.

Η έλευση του Ζοσέ Μουρίνιο στο Νησί

Φίλοι της Άρσεναλ, έχω να μοιραστώ μαζί σας κάτι που πραγματικά με βαραίνει όλα αυτά τα χρόνια: είμαι μεγάλος θαυμαστής του Ζοσέ Μουρίνιο. Κανονικά δεν θα έπρεπε λόγω της έχθρας μεταξύ της Άρσεναλ και της Τσέλσι (ένα από τα λονδρέζικα ντέρμπι) αλλά, κακά τα ψέματα, ο Πορτογάλος προπονητής, ειδικά τα χρόνια που πέρασε στoυς «Μπλε», έκανε θαύματα. Η Τσέλσι, άλλωστε, πριν περάσει στα χέρια του Ρομάν Αμπράμοβιτς ήταν μια μικρομεσαία ομάδα με κάποιες εκρήξεις ιστορικών στιγμών. Μέχρι εκεί. Όλα άλλαξαν όμως όταν ο Μουρίνιο άφησε την πρωταθλήτρια Ευρώπης Πόρτο για να μετακομίσει στο Λονδίνο. Μπορεί να μην κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ, έβαλε όμως τις βάσεις για τους επόμενους, κερδίζοντας πρωταθλήματα. Αν και είναι δύσκολο να κρατήσεις μία στιγμή από την καριέρα του στην Τσέλσι, θα ρισκάρουμε και θα πάμε με αυτή της παρουσίασής του: το «I think I’m a special one» παραμένει αξεπέραστο.

«Αγκουέροοοοοο»

Κανονικά δεν θα έπρεπε να κάνουμε καμία εισαγωγή και παραθέσουμε απλά το βίντεο. Ποιος μπορεί αν ξεχάσει το γκολ του Κουν Αγκουέρο στις καθυστερήσεις το οποίο χάρισε το πρωτάθλημα στη Μάντσεστερ Σίτι; Ποιος μπορεί να ξεχάσει την εναλλαγή συναισθημάτων, τα πρόσωπα στις κερκίδες, τους πανηγυρισμούς, την αντίδραση του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον που έβλεπε το παιχνίδι από την οθόνη ενός άλλου γηπέδου; Κανείς. Η στιγμή που ο θρύλος της Σίτι σκοράρει είναι δικαιολογημένα ανάμεσα στις καλύτερες στιγμές που μας χάρισε ποτέ η Premier League. Αυτά, παιδιά, γίνονται μόνο στην Αγγλία.

Το έπος της Λέστερ

«Αυτά γίνονται μόνο στην Αγγλία», μέρος δεύτερο. Οι «Αλεπούδες» έγραψαν το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό παραμύθι όλων των εποχών (αυτό της Ελλάδας στο Euro ανήκει σε άλλη κατηγορία) και ο συγγραφέας του ήταν ο Κλαούντιο Ρανιέρι. Βασικός πρωταγωνιστής της ιστορίας του ο Τζέιμι Βάρντι αν και θα ήταν άδικο να υποτιμήσουμε τη συνολική προσπάθεια του τότε ρόστερ της Λέστερ. Η χρονιά 2015-16 θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη μας και δύσκολα κάποια άλλη ομάδα θα καταφέρει κάτι τέτοιο όσο πρωταγωνιστούν οι Λίβερπουλ με την Μάντσεστερ Σίτι. Ναι, αυτή είναι η τέλεια πάσα.

Γκουαρδιόλα vs Κλοπ

Όπως λέμε Σερ Άλεξ Φέργκισον vs Αρσέν Βενγκέρ. Η κόντρα των Πεπ Γκουαρδιόλα με τον Γιούργκεν Κλοπ θυμίζει αρκετά αυτή των δύο θρύλων της Premier League. Τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργηθεί ένα δίπολο που, αν και νομοτελειακά κάποτε θα σπάσει, θέλουμε να κρατήσει όσο το περισσότερο γίνεται. Τα παιχνίδια μεταξύ της Μάντσεστερ Σίτι και τις Λίβερπουλ είναι γεμάτα ένταση, συγκινήσεις και θέαμα και γι’ αυτό, «ευθύνονται» οι κύριο που αναφέρθηκαν παραπάνω. Το να βλέπεις δύο από τις καλύτερες ομάδες του κόσμου να παίζουν αντίπαλες στο ίδιο πρωτάθλημα, είναι ευλογία, ειδικά όταν έρχονται με φόρα η Τσέλσι, η Άρσεναλ, η Τότεναμ και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Αλήθεια, ποιο παιχνίδι να ξεχωρίσεις ως το καλύτερο μεταξύ της Σίτι και της Λίβερπουλ; Κάτι μας λέει πως δεν τα έχουμε δει ακόμα όλα…