Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ πέρασε τη ζωή του μέσα στη φτώχεια, με μοναδικό στήριγμα τον αδερφό του.
Η φτώχεια τον συνόδευε σε κάθε του βήμα. Στο Παρίσι, στο Άρλ, στο Σεν Ρεμί, και τέλος στο Οβέρ-συρ-Ουάζ, ο Βαν Γκογκ πάλευε να βρει τα απαραίτητα για την επιβίωσή του. Συχνά δεν είχε να φάει και επέλεγε να ξοδεύει ό,τι του έστελνε ο Θίο σε χρώματα και καμβάδες αντί για τροφή. Τα γράμματά του στον αδερφό του μαρτυρούν αυτή την οικονομική ασφυξία, με τον Βίνσεντ να περιγράφει πώς έμενε νηστικός ή επιβίωνε με λίγο ψωμί και καφέ, για να μπορέσει να συνεχίσει να δημιουργεί.
Το 1890, λίγους μήνες πριν τον θάνατό του, πούλησε μόλις έναν πίνακα, το “Κόκκινο Αμπέλι”, για το ποσό των 400 φράγκων. Ήταν η μοναδική οικονομική του επιτυχία, αλλά δεν ήταν αρκετή για να τον γλιτώσει από την ψυχική του οδύνη. Στις 29 Ιουλίου του 1890, σε ηλικία μόλις 37 ετών, ο Βαν Γκογκ έφυγε από τη ζωή, πάμφτωχος και ξεχασμένος.
Κι όμως, σήμερα, οι πίνακές του κοστίζουν αστρονομικά ποσά. Έργα του, όπως το “Πορτρέτο του Δρ. Γκασέ”, έχουν πουληθεί για πάνω από 180 εκατομμύρια δολάρια, ενώ η συνολική αξία των έργων του εκτιμάται σε δεκάδες δισεκατομμύρια. Ο άνθρωπος που δεν είχε να φάει όσο ζούσε, είναι πλέον ένας από τους πιο ακριβούς ζωγράφους στην ιστορία της τέχνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου