Παντρεύτηκε η μία από τις σιαμαίες
Για την τελετή, η οποία έλαβε χώρα το 2021, οι σιαμαίες φόρεσαν ένα αμάνικο νυφικό με λεπτομέρειες από δαντέλα, ενώ ο γαμπρός ένα γκρι κοστούμι.
Οι σιαμαίες είναι, σύμφωνα με το Today, δασκάλες σε δημοτικό σχολείο και ζουν στη Μινεσότα, όπου γεννήθηκαν και μεγάλωσαν. Για πρώτη φορά έγιναν γνωστές το 1996, όταν εμφανίστηκαν στην εκπομπή της Όπρα Γουίνφρεϊ καθώς και στο εξώφυλλο του περιοδικού Life.
Στη συνέχεια, έζησαν μια ήσυχη, φυσιολογική ζωή στη Μινεσότα με την οικογένειά τους, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, μέχρι που συμφώνησαν να εμφανιστούν σε ένα ντοκιμαντέρ για το TLC, όταν έγιναν 16 ετών.
Όταν οι σιαμαίες Χένσελ γεννήθηκαν στις 7 Μαρτίου 1990 στη Μινεσότα, οι γιατροί προειδοποίησαν τους γονείς τους, Πάτι και Μάικ, πως ήταν απίθανο να έβγαζαν τη νύχτα. Αλλά αυτή η πρόβλεψη επρόκειτο να αποδειχθεί λανθασμένη.
Εξέπληξαν επίσης τους πάντες με τον εκπληκτικό τους συντονισμό όταν έπαιζαν πιάνο, με την Άμπιγκειλ να αναλαμβάνει το δεξί χέρι και την Μπρίτανι το αριστερό. Μεγαλώνοντας, απολάμβαναν αθλήματα όπως μπόουλινγκ, βόλεϊ, ποδηλασία, σόφτμπολ και κολύμπι.
Σε ηλικία 16 ετών πέρασαν τις εξετάσεις οδήγησης, με τη μητέρα τους, τότε, να παραδέχεται ότι αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει πρόβλημα. «Δεν ξέρω τι θα συνέβαινε εάν τις σταματούσαν για υπερβολική ταχύτητα. Θα έπαιρναν και οι δύο κλήση ή μόνον η Άμπι, επειδή το πόδι της ήταν στο γκάζι;»
Ωστόσο, οι γονείς τους δεν σκέφτηκαν ούτε μία φορά να χωρίσουν τα σιαμαία, λόγω του κινδύνου να πεθάνουν και τα δύο ή να μείνουν με σοβαρές αναπηρίες, που θα έθεταν σε κίνδυνο την ποιότητα ζωής τους.
Δύο τελείως διαφορετικοί άνθρωποι, ενωμένοι σε ένα σώμα
Όσο μεγάλωναν, όπως πολλά σιαμαία, είχαν πολύ διαφορετικές προσωπικότητες και προτιμήσεις.
Η Άμπι, η ζωηρή και πεισματάρα, ήθελε χυμό πορτοκάλι για πρωινό, ενώ η Μπρίτανι, η πλακατζού της οικογένειας, έπινε μόνο γάλα.
Μιλώντας παλαιότερα, η Μπρίτανι είχε δηλώσει: «Πιστέψτε με, είμαστε εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι».
Η μητέρα της, Πάτι, δεν γνώριζε ότι κυοφορούσε σιαμαία μέχρι τη στιγμή της γέννησής τους. «Ο παιδίατρος είπε ότι τα μωρά ήταν μαζί και πως είχαν δύο κεφάλια» είχε πει το 2006. «Ήταν ωμός, αλλά απόλυτα ακριβής. Από την πρώτη στιγμή που τα είδαμε, νομίζαμε ότι ήταν πανέμορφα» πρόσθεσε.
Οι σιαμαίες, στη βρεφική ηλικία, υποβλήθηκαν σε επέμβαση για να αφαιρεθεί ένα τρίτο, μη ανεπτυγμένο χέρι από το στήθος τους, ενώ σε ηλικία 12 ετών μπήκαν ξανά στο χειρουργείο για να διορθωθεί η σκολίωση και να διευρυνθεί η θωρακική τους κοιλότητα, ώστε να αποφευχθούν μελλοντικές αναπνευστικές δυσκολίες.
Ταξίδι στο χρόνο:
Ανατρέχοντας στο παρελθόν, δύο από τις πιο εμβληματικές σιαμαίες διδύμους της ιστορίας έκαναν τον γύρο του κόσμου ως πρωταγωνίστριες του βοντβίλ, μιας μορφής θεατρικής τέχνης που ευδοκίμησε μέχρι και τη δεκαετία του ’30, βιώνοντας έναν ταυτόχρονα πλούσιο αλλά και θλιβερό βίο. Οι Δέιζι και Βάιολετ Χίλτον ήρθαν στον κόσμο το 1908 στην Αγγλία, συγκεκριμένα στο Μπράιτον, από μια νεαρή 21χρονη μητέρα, η οποία εργαζόταν ως μπαργούμαν και αποφάσισε να τις εγκαταλείψει όταν ήταν ακόμα βρέφη, καθώς τις θεωρούσε κατάρα για τα δικά της λάθη.
Υιοθετήθηκαν από μια μαία, τη Μέρι Χίλτον, όχι όμως από αγάπη. Η Μέρι κατάλαβε ότι θα μπορούσε να κερδοφορήσει από το παράξενο θέαμα των “φρικιών” που ήταν ενωμένες στην πλάτη και μοιράζονταν το ίδιο σύστημα κυκλοφορίας του αίματος. Οι γιατροί δεν επιχείρησαν ποτέ να τις χωρίσουν, καθώς πίστευαν ότι μια τέτοια επέμβαση θα τις σκότωνε.
Η μαία, λοιπόν, τις μετέτρεψε σε θέαμα, επιτρέποντας σε επισκέπτες να τις παρατηρήσουν από κοντά καταβάλοντας ένα αντίτιμο. “Οι πρώτες μας αναμνήσεις είναι οι διαπεραστικές μυρωδιές του καπνού και της μπίρας, το άγγιγμα των ξένων που σήκωναν τα ρουχαλάκια μας για να δουν πώς είμαστε ενωμένες” θυμόνταν οι ίδιες χρόνια αργότερα. Από τριών ετών αναγκάστηκαν να παίρνουν μέρος σε παραστάσεις. Έμαθαν να τραγουδούν και να παίζουν μουσική και κάθε φορά που αρνούντο να συμμορφωθούν η θετή μητέρα τους τις μαστίγωνε με μια ζώνη.
Ξεκίνησαν περιοδείες στη Βρετανία, τη Γερμανία και την Αυστραλία αλλά χωρίς μεγάλη επιτυχία, οπότε το 1915 η Μέρι Χίλτον αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη τους στις ΗΠΑ, όπου πέθανε τέσσερα χρόνια αργότερα. Εκεί, ο καινούριος μάνατζέρ τους έγινε ο γαμπρός της, Μάιερ Μάιερς. Με τη γυναίκα του ανέλαβαν τον πλήρη έλεγχο της ζωής τους, πείθοντας τα μικρά κορίτσια πως δεν είχαν καμία προσωπική αξία.
Στη δεκαετία του ’20, όταν συμμετείχαν σε παραστάσεις παίζοντας σαξόφωνο, κλαρινέτο και χορεύοντας, η καριέρα τους απογειώθηκε. Στο ζενίθ οι αδερφές Χίλτον κέρδιζαν 5.000 δολάρια την εβδομάδα, από τα οποία όμως δεν έμπαινε στην τσέπη τους ούτε δεκάρα. “Ήμασταν μοναχικά, πλούσια κορίτσια που ζούσαμε στην πραγματικότητα σε κατάσταση σκλαβιάς” είπε η Ντέιζι Χίλτον για εκείνη την περίοδο.
Το 1931, με τη συμβουλή του φίλου τους, του μάγου Χάρι Χουντίνι, προσέλαβαν δικηγόρο, ο οποίος μήνυσε τους Μάιερς και εξασφάλισε για τις σιαμαίες αποζημίωση 100.000 δολαρίων και, κυρίως, την ελευθερία τους. Ακολούθησε μια πιο φωτεινή περίοδος, με πάρτι και ειδύλλια. Έστησαν ακόμα και τη δική τους παράσταση “The Hilton Sisters Revues”.
Όμως η έλευση του ομιλούντα κινηματογράφου έφερε το τέλος του βοντβίλ. Ακολουθώντας τις εξελίξεις, το 1932 έπαιξαν στην ταινία “Freaks”, από την οποία παρέλασαν διάφορα “φρικιά” της εποχής. Το φιλμ εξόργισε το κοινό, αλλά μακροπρόθεσμα θεωρήθηκε καλτ. Στο μεταξύ και ενώ η φήμη τους άρχισε να ξεθωριάζει, προσπάθησαν να παντρευτούν αλλά λόγω της ιδιαίτερης κατάστασής τους στην περίπτωσή τους ο γάμος απαγορευόταν.
Το 1951 εμφανίστηκαν στην ταινία “Chained for life”, βασισμένη στη ζωή τους. Δέκα χρόνια μετά έκαναν την τελευταία τους δημόσια εμφάνιση. Όταν εγκαταλείφθηκαν από τον μάνατζέρ τους χρεοκόπησαν και αναγκάστηκαν να δουλέψουν ως ταμίες σε σουπερμάρκετ και να ζουν σε ένα σπίτι που τους παραχώρησε η εκκλησία. Κατά κάποιον τρόπο όμως εκείνη ήταν η πιο ήρεμη περίοδος της ζωής τους.
Πέθαναν το 1968 από τη γρίπη του Χονγκ Κονγκ, τη μεγάλη επιδημία της εποχής. Με μερικές μέρες διαφορά. Δύσκολα θα μπορούσε να φανταστεί κάποιος την αγωνία και τη φρίκη που έζησε η μακροβιότερη αδερφή όταν πέθανε το άλλο της μισό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου