Επιβλητικός, κυρίαρχος, ηγεμονικός. Ο Ντέκλαν Ράις εκτοξεύει τη θέση «6», την εμπλουτίζει με επιθετικές αρετές και γίνεται η εξελιγμένη version των Ρόδρι και Μπουσκέτς.
«Όταν ολοκληρώθηκε η μεταγραφή
μου στην Άρσεναλ, ήμουν πολύ νευρικός λόγω της τιμής. Είμαι άνθρωπος που
αγοράστηκε 105 εκατομμύρια λίρες, δεν είναι φυσιολογικό αυτό. Όταν
υπέγραψα, σκέφτηκα ότι έπρεπε να είμαι ο εαυτός μου, να μην είμαι
διαφορετικός και όλα θα πάνε καλά». Όπερ και εγένετο.
Άκρως συνειδητοποιημένος για το μέγεθος της μεταγραφής και το ντόρο γύρω από το όνομά του, ο Ντέκλαν Ράις ξεκινούσε ένα μακρύ ταξίδι
με συνεπιβάτες την Άρσεναλ και τον Μίκελ Αρτέτα. Εάν δεν ήταν ο Ισπανός
και το «οικοδόμημά» του τέτοιο που να προσέλκυε το δεύτερο μεγαλύτερο project Άγγλου ποδοσφαιριστή μετά τον Μπέλιγχαμ, ουδέποτε θα γινόταν «κανονιέρης».
Ο γεννηθείς το 1999 πρώην μέσος της Γουέστ Χαμ άλλαξε γειτονιά,
όχι πόλη. Άλλαξε όμως αγωνιστικό επίπεδο και τις προσδοκίες από τον
εαυτό του, διότι το ταλέντο του περιοριζόταν στα «σφυριά». Στην Άρσεναλ
«χωρούσε» άνετα και μαζί της θα μπορούσε να φτάσει σε επιτυχίες, όπως η κατάκτηση της Premier League
και γιατί όχι του Champions League. Αυτό δείχνει η πρόκριση επί της
Πόρτο, που δεν είχε μόνο την υπογραφή των Ράγια και Έντεγκαρντ, αλλά και
του πρωταγωνιστή του θέματος.
Για τον Ντέκλαν Ράις δεν υπάρχει θέση μέσα στο γήπεδο
Η παρουσία της Άρσεναλ στις οκτώ καλύτερες ομάδες της Ευρώπης
κρίθηκε στα πέναλτι. Πρωταγωνιστής ο βραχύσωμος κίπερ με δύο
αποκρούσεις, «μαεστρικός» ο Έντεγκαρντ με το φινετσάτο παιχνίδι του, ηγεμονικός όμως και πανταχού παρών ήταν ο Ράις.
Όπως σε κάθε παιχνίδι, έτσι και σε αυτό με τους «Δράκους», κάλυψε κάθε πιθαμή
του αγωνιστικού χώρου στο «Έμιρεϊτς». Είτε σε φάση επίθεσης όταν η
μπάλα έπρεπε να φύγει από τα πόδια των αμυντικών και να φτάσει στην
τριάδα των Τροσάρ – Σάκα – Χάβερτς, είτε στις ελάχιστες φάσεις άμυνας
για την αντιμετώπιση των αντεπιθέσεων της Πόρτο.
Σε build up και αμυντικό τρανζίσιον ο 25χρονος πολυσχιδής μέσος ήταν
πάντα εκεί. Όταν μάλιστα η Πόρτο μπλόκαρε τους δρόμους προς την περιοχή
της μην επιτρέποντας στους «κανονιέρηδες» να την απειλήσουν ουσιαστικά,
ο Αρτέτα κατέβασε τον Ράις πιο χαμηλά σε μέτρα. Με
σκοπό να εκμεταλλευτεί την άμεση και σίγουρη πάσα του Άγγλου είτε
κοντινή είτε μακρινή, να απλώσει το παιχνίδι, να «σπάσει» το pressing
και να αναγκάσει τους παίκτες του Κονσεϊσάο να βγουν από το «καβούκι»
τους.
Η σκέψη έγινε πράξη, το γκολ όμως δεν ήρθε αφού παρά την κούραση η συγκέντρωση των φιλοξενούμενων
δεν χάθηκε ούτε στιγμή. Οι Πορτογάλοι επιδίωξαν να στείλουν την
πρόκριση στα πέναλτι, το κατάφεραν, όμως άπαντες στην ομάδα του Λονδίνου
ήταν προετοιμασμένοι για αυτό το ενδεχόμενο.
Οι «υπηρεσίες» του Ράις ξεπερνούν αυτές των Ρόδρι και Μπουσκέτς
Στην πρωτοπόρο της Premier League ουδείς ξεχωρίζει. Όλοι ανεξαιρέτως
φτάνουν συνεχώς σε βαθμό απόδοσης το 8 – 9 με άριστα το 10. Τη βάση απόδοσης
όλων όμως τη «ρυθμίζει» ο Ντέκλαν. Είναι ο παίκτης βαρόμετρο, αυτός που
ισορροπεί το παιχνίδι σε άμυνα και επίθεση. Όπως ακριβώς έκανε ο Σέρχιο
Μπουσκέτς στη Μπαρτσελόνα και συνεχίζει να κάνει ο Ρόδρι στη Σίτι.
Μόνο που ο Ράις προσφέρει πολλές περισσότερες «υπηρεσίες» από τους
προαναφερθέντες. Με τον δυναμισμό και τις τοποθετήσεις του γίνεται
«τείχος» στις επιθέσεις των αντιπάλων. Με το άμεσο παιχνίδι
«ξεκλειδώνει» τις αντίπαλες άμυνες, ενώ χάρη στις εξαιρετικές εκτελέσεις
στημένων φάσεων πιστώνεται μεγάλο μέρος των τερμάτων που προέρχονται κατ’ αυτόν τον τρόπο.
Σαφώς και οι δύο Ισπανοί έχουν τον όρο του «professor» με την ιδιοφυία
που τους διακρίνει. Ο Ράις όμως συγκεντρώνει στο πρόσωπό του όλες τις
δουλειές που κάνει ένας αμυντικός μέσος, ένα «οκτάρι» και ένας
επιτελικός μέσος. Τρία σε ένα λοιπόν για τον παίκτη που μέσα σε οκτώ μήνες συναγωνίζεται τον συμπατριώτη του Τζούντ Μπέλιγχαμ για τον τίτλο της «μεταγραφής της χρονιάς» και πολύ σύντομα τα 120 εκατομμύρια ευρώ που δαπάνησε η Άρσεναλ θα αποδειχθούν… «ψίχουλα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου