
Αν πρέπει να υπενθυμίζεις συνεχώς ότι είσαι ο καλύτερος, άστο καλύτερα...
Έχουν περάσει 23,5 χρόνια από τότε που έκανε το επίσημο ντεμπούτο του με τη Σπόρτινγκ Λισσαβόνας και 40 από τη στιγμή που ακούστηκε για πρώτη φορά το κλάμα του στον κόσμο. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο εξακολουθεί να ενσαρκώνει το μοντέλο του ανθρώπου εκείνου που αρνείται να υποταχθεί στο χρόνο, δοκιμάζει συνεχώς τα όρια του και κάνει όλες τις θυσίες που επιτάσσει η πνευματική αντοχή και το work ethic του.
Ασφαλώς είναι αξιέπαινος και υποδειγματικός για όλα αυτά, αλλά θα περίμενε κανείς ότι σε αυτή την ηλικία θα είχε αντικαταστήσει λίγη υπεροψία με λίγη ωριμότητα. Δεν θα έβγαζε ως εσωτερική ανάγκη την τάση να περιαυτολογεί και να απαιτεί την προσοχή, επιδεικνύοντας συχνά-πυκνά την… απατηλή λάμψη της ματαιοδοξίας του.
Στην τελευταία συνέντευξη του ο Ρονάλντο το πήγε ένα βήμα παραπέρα. Ότι θεωρεί εαυτόν κορυφαίο παίκτη στον κόσμο το έχει πει ξανά, ο ισχυρισμός όμως ότι είναι ο κορυφαίος της ιστορίας έγινε για πρώτη φορά. «Δεν έχει καμία σημασία εάν τελειώσω την καριέρα μου με 920 ή 925 γκολ, πάλι θα είμαι ο κορυφαίος παίκτης στην ιστορία. Εάν φτάσω τα 1000 γκολ, τότε θα είναι υπέροχο. Εάν όχι, τότε είναι πάλι καλά. Τα νούμερα δεν λένε ψέματα. Είμαι γρήγορος, είμαι δυνατός, σκοράρω με το κεφάλι, με το αριστερό, κανείς δεν είναι πιο ολοκληρωμένος από εμένα», είπε χαρακτηριστικά στο μέσο ο CR7, τσιγκλώντας τους οπαδούς του Λίο Μέσι, του Ντιέγκο Μαραντόνα και του Πελέ.
Δεν είναι ότι ο Πορτογάλος απομονώνει στο συλλογισμό του μόνο τον παράγοντα εκτέλεση για να καταλήξει εκεί που θέλει. Ότι δηλαδή αφήνει εκτός για ευνόητους λόγους προσόντα όπως η οργάνωση του παιχνιδιού, η ευχέρεια να κάνεις τους συμπαίκτες σου καλύτερους, η ικανότητα στο ένας με έναν. Σε αυτά δηλαδή που δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί ούτε με τον Μέσι, ούτε φυσικά με τον Μαραντόνα (προφανώς ούτε με τον Πελέ).
Είναι κυρίως ότι λογικά δεν πιστεύει ούτε ο ίδιος πως είναι πιο ποιοτικός από αυτούς. Και φαίνεται ότι δεν το πιστεύει διότι η εμμονή του να πείσει τους υπόλοιπους βγάζει ανασφάλεια. Εκείνος που πιστεύει ότι είναι ο κορυφαίος δεν έχει ανάγκη να το διατυμπανίζει. Κάτι που (δεν) κάνουν ας πούμε ο Μάικλ Τζόρνταν, ο Νόβακ Τζόκοβιτς, ο Τομ Μπρέιντι, κλπ.
«Αν πρέπει να υπενθυμίζεις συνεχώς στους ανθρώπους ότι είσαι ο καλύτερος, μάλλον προσπαθείς να πείσεις πρώτα τον ίδιο σου τον εαυτό. Υπάρχει άραγε άλλος τόσο σπουδαίος αθλητής που να βγάζει τόση ανασφάλεια για την κληρονομιά του; Που να αποζητάει με τέτοια συχνότητα την επιβεβαίωση; Η φάση θυμίζει λίγο τη βασίλισσα από τη Χιονάτη και το «καθρέφτη καθρεφτάκι μου»…
Και από τη στιγμή που ο καθρέφτης έδωσε την απάντηση «Λίο Μέσι», ο ένας προσπαθεί με ζήλο να μας πείσει περί του αντιθέτου και ο άλλος μειδιά σαρδόνια, σε κατάσταση ζεν, επαναπαυμένος στις δάφνες του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου