Τον Ιούλιο του 1984, ενώ βρισκόταν έξω με εγγύηση και περίμενε τη δίκη του για βιασμό, ο Μπράντφορντ γνώρισε τη Σάρι Μίλερ, μια σερβιτόρα σε ένα κατάστημα του Λος Άντζελες που ονομαζόταν «The Meet Market».

Ο Μπράντφορντ της είπε ότι ήταν επαγγελματίας φωτογράφος και προσφέρθηκε να τη βοηθήσει να φτιάξει ένα book. Την πήγε σε μια

απομακρυσμένη κατασκήνωση στις ερήμους βόρεια του Λος Άντζελες (η οποία ήταν ο τόπος του υποτιθέμενου βιασμού για τον οποίο ο Μπράντφορντ περίμενε να δικαστεί), τη φωτογράφισε σε διάφορες πόζες μοντέλων και στη συνέχεια τη στραγγάλισε.

Αφού τη σκότωσε, ο Μπράντφορντ έκοψε τα τατουάζ της και αφαίρεσε την μπλούζα της- στη συνέχεια μετέφερε το πτώμα της σε ένα πάρκινγκ του Χόλιγουντ, όπου πέταξε το πτώμα σε ένα παρακείμενο δρομάκι, προτού εμφανίσει τις φωτογραφίες για να τις κρατήσει ως ενθύμιο.

Όταν βρέθηκε το πτώμα, δεν υπήρχε καμία ταυτότητα πάνω του, με αποτέλεσμα ο Μίλερ να χαρακτηριστεί «Jane Doe #60».

Μόνο μετά τη σύλληψή του η αστυνομία συνειδητοποίησε την έκταση των πιθανών εγκλημάτων του, όταν βρήκε φωτογραφίες άλλων 55 γυναικών σε ανατριχιαστικά παρόμοιες πόζες – μόνο μία από τις οποίες έχει αναγνωριστεί από την αστυνομία.

Τον Ιούλιο του 2006, η αστυνομία του Λος Άντζελες έδωσε στη δημοσιότητα μια συλλογή φωτογραφιών που βρέθηκαν στο διαμέρισμα του Μπράντφορντ τη δεκαετία του 1980 και απεικονίζουν 55 διαφορετικές γυναίκες σε πόζες μοντέλων. Καθώς ο Μπράντφορντ είχε χρησιμοποιήσει την υπόσχεση μιας καριέρας μοντέλου για να δελεάσει τα θύματά του και είχε τραβήξει φωτογραφίες της Μίλερ πριν τη δολοφονήσει, η αστυνομία πίστευε ότι ο Μπράντφορντ ήταν στην πραγματικότητα κατά συρροή δολοφόνος και ότι στις φωτογραφίες είναι τα άλλα θύματα του Μπράντφορντ τις στιγμές πριν από το θάνατό τους.

Η σύνδεση των δύο θυμάτων του
Λίγο αργότερα από τη δράση του με τη Σάρι Μίλερ ο Μπράντφορντ έπεισε τη 15χρονη γειτόνισσά του, Τρέισι Κάμπελ, ότι θα μπορούσε να γίνει μοντέλο και την πήγε στο κάμπινγκ της ερήμου, όπου επίσης τη φωτογράφισε και τη στραγγάλισε. Ο Μπράντφορντ άφησε το πτώμα εκεί, καλύπτοντας το πρόσωπο με την μπλούζα της Σάρι Μίλερ –του πρώτου του θύματος.

Ο Μπράντφορντ τέθηκε σε υποψίες όταν οι ερευνητές έμαθαν ότι ήταν το τελευταίο άτομο που είδε την Τρέισι Κάμπελ ζωντανή. Αυτό, σε συνδυασμό με την εκκρεμούσα δίκη του για βιασμό, ανάγκασε την αστυνομία να βγάλει ένταλμα έρευνας για το διαμέρισμα του – μέσα σε αυτό, βρήκαν τις φωτογραφίες της Μίλερ και της Κάμπελ, μαζί με μια σειρά από άλλες 54 φωτογραφίες αγνώστων γυναικών. Η αστυνομία αναγνώρισε τις φωτογραφίες της Μίλερ ως «Jane Doe #60» και συνέλαβε τον Μπράντφορντ ως ύποπτο για φόνο –χρησιμοποιώντας ως στοιχείο έναν βραχώδη σχηματισμό που φαινόταν σε μία από τις φωτογραφίες της Μίλερ και που βοήθησε την αστυνομία να εντοπίσει τον τόπο κατασκήνωσης στην έρημο όπου είχαν γίνει οι φόνοι.

Κατά την έρευνα του χώρου, η αστυνομία βρήκε το αποσυντεθειμένο σώμα της Κάμπελ πίσω από τον βραχώδη σχηματισμό. Λίγο αργότερα, ο Μπράντφορντ δήλωσε ότι δεν αμφισβητεί την κατηγορία για βιασμό για την οποία ανέμενε να δικαστεί και καταδικάστηκε σε οκτώ χρόνια φυλάκισης.

Δικηγόρος του εαυτού του
Ο Μπράντφορντ παραπέμφθηκε σε δίκη το 1988, κατά τη διάρκεια της οποίας απέλυσε τον δικηγόρο του, επιλέγοντας να ενεργήσει ο ίδιος ως δικηγόρος του εαυτού του. Κατά τη φάση της δίκης δεν προσέφερε κανένα στοιχείο ή επιχείρημα ως προς την αθωότητά του. Η εισαγγελία αναγνώρισε τον Μπράντφορντ ως κατά συρροή δολοφόνο αλλά δεν είχε καμία πληροφορία άλλη για τους φόνους εκτός από εκείνους των Μίλερ και Κάμπελ.

Στην τελική του αγόρευση, ο Μπράντφορντ άφησε να εννοηθεί ότι είχε δολοφονήσει πολλές άλλες γυναίκες εκτός από την Κάμπελ και τη Μίλερ: «Σκεφτείτε πόσες δεν γνωρίζετε καν. Έχετε απόλυτο δίκιο. Αυτό είναι όλο».
Οι ένορκοι έκριναν τον Μπράντφορντ ένοχο και για τις δύο δολοφονίες και τον καταδίκασαν σε θάνατο.

Το 1998, ο Μπράντφορντ απέσυρε όλες τις εφέσεις του, ισχυριζόμενος ότι η ζωή στο Σαν Κουέντιν είχε γίνει αφόρητη. Αφού δεν είχε καμία νομική εκπροσώπηση τα τελευταία 10 χρόνια, ο Μπράντφορντ προσέλαβε δικηγόρο για να βοηθήσει να επιταχυνθεί η διαδικασία της εκτέλεσής του και άρχισε να γράφει ποιήματα για τη ζωή στο Σαν Κουέντιν. Η ποίησή του προσέλκυσε την προσοχή του Τύπου, ο οποίος τον ονόμασε «Ποιητή της θανατικής ποινής».

Πέντε ημέρες πριν από την προγραμματισμένη εκτέλεσή του, ο Μπράντφορντ δήλωσε ότι είχε αλλάξει γνώμη, ομολογώντας την αθωότητά του και δηλώνοντας ότι ήθελε να σταματήσει η διαδικασία της εκτέλεσης.

Ο Μπράντφορντ πέθανε στις 10 Μαρτίου 2008 στις ιατρικές εγκαταστάσεις των φυλακών του Vacaville από καρκίνο. Ήταν 61 ετών. Βρισκόταν στην πτέρυγα των θανατοποινιτών από τον Μάιο του 1988.

Τα νέα στοιχεία του 2006
Το 2006, η αστυνομία του Λος Άντζελες εξέφρασε ξαφνικά νέο ενδιαφέρον για την υπόθεση του Μπράντφορντ, δίνοντας στη δημοσιότητα μια σειρά φωτογραφίες που είχαν βρεθεί στο διαμέρισμα του Μπράντφορντ. Οι ντετέκτιβ ισχυρίστηκαν ότι οι γυναίκες θα μπορούσαν να είναι τα θύματα του Μπράντφορντ- μετά τη δημοσιοποίηση των φωτογραφιών, τουλάχιστον μία γυναίκα, η «#28», έχει ταυτοποιηθεί, ως Ντοναλί Κάμπελ Ντουχαμέλ, μια γυναίκα της οποίας το αποκεφαλισμένο πτώμα βρέθηκε σε ένα φαράγγι στο Μαλιμπού το 1978. Έχει διαπιστωθεί ότι η Ντουχαμέλ συνάντησε την Μπράντφορντ σε ένα μπαρ του Culver City, το «The Frigate», λίγες ημέρες πριν βρεθεί το πτώμα της.

Οι ερευνητές αποκάλυψαν επίσης ότι αρκετές από τις γυναίκες έχουν αναγνωριστεί ως πρώην σύζυγοι του Μπράντφορντ, αν και δεν έχει δοθεί καμία ένδειξη ότι είναι νεκρές ή ότι ο Μπράντφορντ είναι ύποπτος για τη δολοφονία τους.

Μια άλλη φωτογραφία που αναγνωρίστηκε είναι αυτή της αδελφής της ηθοποιού του «CSI: Miami», Εύα ΛαΡου. Το επεισόδιο «Darkroom» του «CSI: Miami» βασίζεται σε αυτή την υπόθεση.

Η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών στις φωτογραφίες παραμένουν αγνώστων στοιχείων και όλες θεωρούνται πιθανά θύματα βιασμού ή/και δολοφονίας. Η αστυνομία ενθαρρύνει τη διανομή των φωτογραφιών σε εθνικό επίπεδο, καθώς ο Μπράντφορντ πέρασε από το Μίσιγκαν, τη Φλόριντα, το Τέξας, το Όρεγκον, το Ιλινόις, το Κάνσας και τη Λουιζιάνα και αντιμετώπισε ποινικές κατηγορίες σε αρκετές από αυτές τις πολιτείες. Το 1978 αντιμετώπισε ποινικές κατηγορίες για σεξουαλική επίθεση κατά της συζύγου του στο Μίσιγκαν και το 1980 κατηγορήθηκε για σεξουαλική επίθεση στο Βαλπαραΐσο της Φλόριντα.

https://www.in.gr/2022/08/17/life/stories/peninta-pente-gynaikes-se-pozes-montelon-o-serial-killer-pou-dilone-fotografos/