Ακόμα και ως μορφή φιλανθρωπίας (πόσω μάλλον ως μέθοδος
κέρδους) θα φαινόταν παρατραβηγμένο.Κι όμως!
Όχι απλά συνέβη, αλλά «γέννησε» μια από τις πιο πετυχημένες επιχειρηματικές ιδέες του 21ου αιώνα:
Έχοντας ιδρυθεί μόλις το 2008, η πλατφόρμα βραχυχρόνιας μίσθωσης δεν έφερε απλώς επανάσταση.
Έφτασε στο σημείο να ορίζει εκείνη τα δεδομένα σε παγκόσμιο επίπεδο στον χώρο της.
Κι όλα αυτά από μια (μεταξύ σοβαρού και αστείου) συζήτηση δυο άφραγκων φοιτητών!
Όταν αποφοιτούσε λοιπόν από το λύκειο ο σημερινός CEO της εταιρείας, Μπράιαν Τσέσκι, δεν έτρεφε μεγάλες φιλοδοξίες για τον εαυτό του.
Ενδεικτική των χαμηλών του προσδοκιών ήταν η ατάκα (του κωμικού Τζέρι Σάινφελντ) που επέλεξε να συνοδεύσει τη φωτογραφία του στο yearbook και έλεγε:
«Είμαι σίγουρος ότι θα γίνω ένα τίποτα…»
Και όντως, μέχρι το 2007 βρισκόταν κοντά στην… υλοποίηση του συγκεκριμένου στόχου:
Είχε σπουδάσει μεν σχέδιο και είχε μετακομίσει από την ταπεινή γενέτειρά του των 20.000 κατοίκων στο Σαν Φρανσίσκο, αλλά η καριέρα του δεν βρισκόταν ακριβώς σε άνθιση.
Συγκατοικώντας λοιπόν με τον (επίσης άνεργο) παλιό του συμφοιτητή, Τζο Γκέντια, έψαχναν τρόπους να πληρώσουν το νοίκι.
Ώσπου ο δεύτερος επιβεβαίωσε το ρητό «πενία τέχνας κατεργάζεται»!
«Πριν μπεις στο αεροπλάνο θέλω κάτι να σου πω. Μία μέρα θα φτιάξουμε μια εταιρεία και θα γράφουν βιβλία για αυτήν», του είχε πει ο Γκέμπια την ημέρα που αποφοιτούσαν από το «Rhode Island School of Design».
Και λίγα χρόνια αργότερα, η… προφητεία του θαύματος εκπληρώθηκε με κάτι παραπάνω από πανηγυρικό τρόπο!
Γιατί ναι, ήταν σχεδόν θαύμα ο τρόπος που προέκυψε ο σημερινός «κολοσσός».
Διαπιστώνοντας λοιπόν ότι κατά τη διάρκεια ενός συνεδρίου σχεδιαστών στην πόλη, όλα τα ξενοδοχεία ήταν γεμάτα, στο μυαλό του Γκέμπια γεννήθηκε μια ιδέα.
Μια ιδέα απ’ αυτές που μπορεί να μοιάζουν χαζές στην αρχή, αλλά αποδεικνύονται χρυσοφόρες.
Έτσι, με ύφος του τύπου που είναι προετοιμασμένος να λάβει ως απάντηση «τι μαλ…ιες λες, ρε φίλε», έστειλε ένα mail στον Τσέσκι που έλεγε:
«Μπράιαν, σκέφτηκα ένα τρόπο να βγάλουμε μερικά δολάρια: Να κάνουμε το σπίτι μας “bed & breakfast”.
Να προσφέρουμε δηλαδή σε νεαρούς σχεδιαστές που θα έρθουν στην πόλη ένα μέρος για να μείνουν κατά τη διάρκεια του 4ήμερου συνεδρίου, μαζί με ασύρματο ίντερνετ, ένα μικρό γραφείο, στρώματα για να κοιμηθούν και πρωινό κάθε πρωί.
Χα! Τζο».
Μπορεί λοιπόν ακόμα και ο ίδιος να γέλασε αρχικά με την πρότασή του…
Μπορεί να έμοιαζε περισσότερο με σενάριο για θρίλερ (όπου οι φιλοξενούμενοι τεμαχίζουν τελικά τους νοικάρηδες)…
Παρόλα αυτά το πήραν απόφαση:
Φιλοξένησαν όντως εκείνο το Σαββατοκύριακο τρία άτομα στο διαμέρισμά τους.
Και χωρίς να το ξέρουν, είχαν αρχίσει ήδη την αντίστροφη μέτρηση για να χεστούν στο τάλιρο!
Έτσι, λίγους μήνες αργότερα εγκαινίασαν (με συμμετοχή και του φίλου τους, Νέιθαν Μπλέτσαρτσικ) το «Airbedandbreakfast.com».
Αγνοήθηκαν (ή και χλευάστηκαν) αρχικά από τους επιχειρηματίες στους οποίους απευθύνθηκαν για χρηματοδότηση.
Και τα αμέσως επόμενα χρόνια τους έκαναν όλους να χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο:
Φτάνοντας σήμερα τα 800 εκατομμύρια φιλοξενούμενους…
Παρέχοντας υπηρεσίες σε τουλάχιστον 191 χώρες του κόσμου…
Βγάζοντας 35 δις δολάρια από την κεφαλαιοποίηση της εταιρείας για να μπει στο χρηματιστήριο…
Και δείχνοντας ότι αρκεί μια καλή ιδέα για να μετατρέψει δυο… μπατιράκια σε δυο από τους πλουσιότερους και ισχυρότερους παίκτες της παγκόσμιας αγοράς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου