Ο Μίκης Θεοδωράκης του αφιέρωσε «Τα τραγούδια του Ανδρέα», με ποιο γνωστό το «Σφαγείο», που αναφέρεται στα άγρια βασανιστήρια που υπέστη ο Λεντάκης (όπως και άλλοι αγωνιστές) στο δωματιάκι που υπήρχε στην ταράτσα του κτιρίου της Ασφάλειας στην οδό Μπουμπουλίνας.
Το όνομα ενός από τους πιο γνωστούς αγωνιστές κατά της δικτατορίας των Συνταγματαρχών θα πάρει το πάρκο «Ανδρέας
Λεντάκης» που θα δημιουργηθεί στο συγκρότημα εργοστασίων της παλιάς ΠΥΡΚΑΛ, με στόχο να μετεγκατασταθούν εκεί εννέα υπουργεία.Ο αείμνηστος Ανδρέας Λεντάκης ήταν πολιτικός της ανανεωτικής Αριστεράς και συγγραφέας. Προδικτατορικά ανέπτυξε σημαντική δράση στο φοιτητικό και στο εν γένει νεολαιΐστικο κίνημα, ενώ κατά τη διάρκεια της δικτατορίας των συνταγματαρχών συνελήφθη, βασανίστηκε και φυλακίστηκε.
Διαβάστε ακόμα: Πάρκο «Ανδρέας Λεντάκης»: Πώς η ΠΥΡΚΑΛ θα μετατραπεί σε πνεύμονα πρασίνου
Γεννήθηκε στις 8 Ιουλίου 1934 στην Αντίς Αμπέμπα της Αιθιοπίας, με ρίζες από την Κάρπαθο και την Κρήτη. Σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και από τους δύο γονείς του και μετά την αποφοίτησή του από το Γυμνάσιο ήλθε στην Αθήνα, το 1953, με υποτροφία της ελληνικής κοινότητας για σπουδές στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Κατά τη διάρκεια των σπουδών του ανέπτυξε πλούσια πολιτική δράση και αναδείχθηκε σε ηγετικό στέλεχος του φοιτητικού κινήματος. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου της Φιλοσοφικής Σχολής και γραμματέας του για δύο χρόνια, ιδρυτικό μέλος της ΔΕΣΠΑ και υπεύθυνος διεθνών σχέσεων για δύο χρόνια, οργανωτής και γραμματέας του Α’ Πανσπουδαστικού Συνεδρίου (1957) και γραμματέας της σπουδάζουσας της παράνομης οργάνωσης ΕΠΟΝ μέχρι την αυτοδιάλυσή της τον Ιανουάριο του 1958. 
«Χτυπούν το βράδυ στην ταράτσα τον Ανδρέα»
Στη συνέχεια οργανώθηκε στην Νεολαίας της ΕΔΑ και υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Νεολαίας Λαμπράκη. Πρωτοστάτησε στις φοιτητικές κινητοποιήσεις του 15% (για την αύξηση των δαπανών από τον προϋπολογισμό για την παιδεία) και του 114 (για την υπεράσπιση τού Συντάγματος), και ήταν από τους βασικούς οργανωτές του κινήματος ειρήνης. Εκπροσώπησε το φοιτητικό κίνημα και τη Νεολαία Λαμπράκη σε πολλά διεθνή συνέδρια.
Για την πολιτική του δράση τού αφαιρέθηκε η ελληνική ιθαγένεια από την τρίτη κυβέρνηση των «Αποστατών» του Στέφανου Στεφανόπουλου και τον Φεβρουάριο του 1966 εκτοπίστηκε στην Άνδρο και τη Μήλο, με το πρόσχημα ότι ήταν άπατρις. Απολύθηκε στις αρχές του 1967.
Μετά την επιβολή της δικτατορίας της 21ης Απριλίου 1967, οργανώθηκε στο Πατριωτικό Αντιδικτατορικό Μέτωπο (ΠΑΜ) και τον Οκτώβριο του 1967 συνελήφθη και βασανίστηκε από τη Χούντα.
Ο Μίκης Θεοδωράκης του αφιέρωσε «Τα τραγούδια του Ανδρέα», με ποιο γνωστό το «Σφαγείο», απ΄όπου και ο περίφημος στίχος «Χτυπούν το βράδυ στην ταράτσα τον Ανδρέα».
Ο στίχος αυτός αναφερόταν στα άγρια βασανιστήρια που υπέστη ο Λεντάκης (όπως και άλλοι αγωνιστές) στο διαβόητο «δωματιάκι» που υπήρχε στην ταράτσα του κτιρίου όπου στεγαζόταν η Ασφάλεια στην οδό Μπουμπουλίνας.
Ο Ανδρέας Λεντάκης παρέμεινε στη φυλακή και την εξορία τέσσερα χρόνια (Λέρος, Ωρωπός).
Μετά την κατάρρευση της δικτατορίας (1974) υπήρξε ιδρυτικό μέλος της νέας ΕΔΑ, της οποίας διατέλεσε πρόεδρος από το 1987 έως το 1993. Το 1978 εκλέχθηκε δήμαρχος Υμηττού κι επανεκλέχθηκε το 1982 και το 1986. Κατά τη διάρκεια της πολύχρονης δημαρχιακής του θητείας μεταμόρφωσε το προάστιο αυτό της Αθήνας σε μία σύγχρονη πόλη, εισάγοντας καινοτόμους θεσμούς, όπως τα Κέντρα Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων (ΚΑΠΗ) και το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, ενώ διαμόρφωσε σε θέατρο το νταμάρι του Υμηττού. Εκπροσώπησε την Ελληνική Τοπική Αυτοδιοίκηση επί τέσσερα χρόνια στο Συμβούλιο της Ευρώπης κι εκλέχθηκε δύο φορές αντιπρόεδρος της Πολιτιστικής Επιτροπής των Περιφερειακών Οργανώσεων της Ευρώπης.
Το 1988 έλαβε ενεργό μέρος στη συγκρότηση του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου και αναδείχθηκε μέλος της Πολιτικής Επιτροπής του. Το 1989 και το 1990 εξελέγη βουλευτής με τον Συνασπισμό, αλλά στις 2 Ιουλίου 1993 παραιτήθηκε από βουλευτής του Συνασπισμού και εντάχθηκε στη νεοσύστατη «Πολιτική Άνοιξη» του Αντώνη Σαμαρά. Στις εκλογές της 10ης Οκτωβρίου 1993 εξελέγη βουλευτής στη Β’ Αθηνών και διακρίθηκε για την κοινοβουλευτική του παρουσία. 
Διετέλεσε μέλος της Διακομματικής Επιτροπής του Κοινοβουλίου στη Βορειοατλαντική Συμμαχία (ΝΑΤΟ), της Διακομματικής Επιτροπής στο Συμβούλιο της Ευρώπης, της Διακομματικής Επιτροπής στην Ευρωπαϊκή Ένωση, της Επιτροπής Παιδείας και Πολιτισμού, της Επιτροπής Θρησκευμάτων και Ορθοδοξίας, της οποίας υπήρξε και γραμματέας κ.α. Στις δημοτικές εκλογές του 1994 έθεσε υποψηφιότητα για τη δημαρχία της Αθήνας με την ΠΟΛΑΝ και συγκέντρωσε το 4% των ψήφων, καταλαμβάνοντας την 5η θέση μεταξύ των συνυποψηφίων του.
Εκτός από την πλούσια αρθρογραφία του σε διάφορα πολιτικά περιοδικά και εφημερίδες, ο Ανδρέας Λεντάκης εξέδωσε πολλά λογοτεχνικά, ιστορικά, αρχαιολογικά και πολιτικά βιβλία. Πέθανε αιφνιδιαστικά, από καρδιακή προσβολή, στις 20 Μαρτίου 1997, σε ηλικία 62 ετών.
Με πληροφορίες από wikipedia, sansimera
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου