Ανοικτή επιστολή του Κυριάκου Ταταρίδη

Πρώην Βουλευτή Νομού Γρεβενών

Προς τους κυρίους: 1. Βουλευτές Γρεβενών και Καστοριάς

2. Αντιπεριφερειάρχες Γρεβενών και Καστοριάς

3. Δημάρχους Γρεβενών και Καστοριάς

4. Επιμελητήρια Γρεβενών και Καστοριάς

5. Όλους τους φορείς

6. Προς όλους τους πολίτες

Αγαπητοί μου θεσμικοί εκπρόσωποι και συμπατριώτες μου. Το θέμα της ΄΄απολιγνιτοποίησης΄΄ και της ΄΄δίκαιης μετάβασης΄΄, δυστυχώς απέκτησε μονοδιάστατο χαρακτήρα, αδικώντας κατάφορα τα Γρεβενά και την Καστοριά.

Με τον σεισμό του 1995 και με το πρόγραμμα αποκατάστασης των Νομών Γρεβενών και Κοζάνης (ΟΠΑΝΓΚ) τέθηκε από την Κοζάνη και έγινε δεκτό από την Κυβέρνηση το αίτημα για τον ΄΄τοπικό πόρο΄΄ ύψους 6 δις. δρχ. ετησίως ως ανταποδοτικό τέλος για την χρήση του λιγνίτη ως περιουσιακό στοιχείο της περιοχής.

Αμέσως τότε, έθεσα στον κ. Λαλιώτη από την πλευρά των Γρεβενών το τέλος του ΄΄υδάτινου πόρου΄΄ ως αντίστοιχο περιουσιακό μας στοιχείο.

Δηλαδή, ενώ η Κοζάνη προσφέρει στα εργοστάσια της περιοχής τον λιγνίτη για την παραγωγή του ηλεκτρικού ρεύματος, τα Γρεβενά προσφέρουν τα νερά των ποταμών του Αλιάκμονα και των παραποτάμων του Βενέτικου, Γρεβενίτη, Δοξανίτη, Σιούτσας και Πραμόριτσας και έτσι λειτουργούν σήμερα τρία μεγάλα υδροηλεκτρικά εργοστάσια της ΔΕΗ στην Σφηκιά της Βέροιας, στον Πολύμυλο της Κοζάνης και στον Ιλαρίωνα των Γρεβενών.

Η ανωτέρω κίνηση μου δεν πρόλαβε να πάρει νομοθετικό χαρακτήρα επειδή το 1996 δεν επανεκλέχθηκα.

Επαναφέρω σήμερα το τέλος του υδάτινου πόρου ως τοπική περιουσία των Γρεβενών και της Καστοριάς γιατί δεν υπάρχει μόνον ο ενεργειακός άξονας (Φλώρινα- Πτολεμαίδα- Κοζάνη- Μεγαλούπολη), όπως οι κυβερνώντες διαρκώς αναφέρουν, αλλά και ο ενεργειακός άξονας της Βόρειας Πίνδου από τον Γράμμο της Καστοριάς έως τις Μπάλτσες της Κρανιάς, απ’ όπου πηγάζουν όλα τα ποτάμια που σχηματίζουν τον Αλιάκμονα που τροφοδοτεί τα τρία αυτά μεγάλα υδροηλεκτρικά εργοστάσια.

Επιπλέον, η ΔΕΗ δέσμευσε τα νερά της περιοχής μας για να έχουμε εμείς περιορισμένη χρήση ώστε να μην πλήττεται η λειτουργία των υδροηλεκτρικών μονάδων της, ενώ σήμερα κατασκευάστηκαν και κατασκευάζονται κατά μήκος του Βενέτικου ποταμού και άλλες μικρές υδροηλεκτρικές μονάδες.

Αξίζει, επίσης να αναφέρω πως από τα νερά του Αλιάκμονα υδροδοτείται η πόλη της Θεσσαλονίκης με υποχρέωση και απαγόρευση για την περιοχή μας στην ρίψη ρύπων στα νερά του ποταμού.

Βλέπουμε λοιπόν, πως λόγω του λιγνίτη που υπάρχει στο υπέδαφος της γειτονικής μας Κοζάνης, ο Νομός Κοζάνης ευνοείται από την πολιτική που ασκείται σήμερα, σε αντίθεση με τον άξονα Γρεβενών- Καστοριάς, των οποίων τα νερά επίσης συμβάλλουν στην παραγωγή του ηλεκτρικού ρεύματος, κάτι που είτε αγνοούν οι υπεύθυνοι της Κυβέρνησης είτε δεν έχει τεθεί επίσημα και δυναμικά μέχρι τώρα το αίτημα μας και έτσι αδικούνται κατάφορα οι δύο Νομοί Γρεβενών και Καστοριάς.

Δεν θέλω να αντιδικώ με την Κοζάνη που, πράγματι, θα πληγεί με την απώλεια των εκατοντάδων θέσεων εργασίας, αλλά τα Γρεβενά δυστυχώς αδικούνται μόνιμα.

Θα πρέπει να υπάρξει επιτέλους η ανάλογη ανταποδοτική πολιτική για το υδάτινο μας πλούτο που τον καρπώνονται οι εταιρίες ρεύματος και η υπόλοιπη χώρα εκτός από τον Γρεβενιώτικο λαό.

Καταλήγοντας προτείνω στον Βουλευτή μας, στον Αντιπεριφερειάρχη μας και στον Δήμαρχό μας να αναλάβουν την σχετική πρωτοβουλία και να συγκαλέσουν ειδική σύσκεψη των δύο Νομών για να τεθεί προς την Κυβέρνηση το συγκεκριμένο αίτημα. Περιμένω την ανάληψη της σχετικής πρωτοβουλίας.

΄΄ΕΓΩ ΠΑΝΤΩΣ ΔΕΝ ΤΟ ΒΑΖΩ ΚΑΤΩ...΄΄

Μετά τιμής

Κυριάκος Ταταρίδης

Αρχιτέκτων Μηχανικός

Πρώην Βουλευτής Ν. Γρεβενών