Το πολιτικό παρασκήνιο, οι πνευματικοί πατέρες και η κοσμοθεωρία της ΝΙΚΗΣ

 

Το μακρινό 2006 ένας δάσκαλος από το Κιλκίς πρωτοστατεί στις αντιδράσεις για το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού, στο οποίο επικεφαλής της συγγραφικής ομάδας ήταν η τότε αναπληρώτρια καθηγήτρια του ΑΠΘ Μαρία Ρεπούση. Με άρθρα στον τοπικό Τύπο και στο ιστολόγιο Αντίβαρο, ο Δημήτρης Νατσιός ήταν από αυτούς που ξεκίνησαν τη συλλογή υπογραφών εναντίον του βιβλίου, κερδίζοντας αρκετά λεπτά δημοσιότητας και

τραβώντας την προσοχή εθνικιστικών κύκλων.

 

Πολύ σύντομα ο Νατσιός έγινε ο συντηρητικός ορθόδοξος τηλεστάρ των Βορειοελλαδιτών, ως παρουσιαστής της δημοφιλέστερης εκπομπής του καναλιού 4Ε, πασίγνωστου στην Κεντρική Μακεδονία. Το 4Ε ήταν, άλλωστε, «παιδί» ενός συμπατριώτη του Νατσιού και πνευματικού πατέρα του. Του αρχιμανδρίτη Θεόφιλου Ζησόπουλου, που είχε την ευφυή ιδέα να επεκταθεί στα ΜΜΕ με την ίδρυση του καναλιού και του ραδιοφωνικού σταθμού «Λυδία Φιλιππησία», από το όνομα της Αδελφότητάς του. Ο Ζησόπουλος, ακόλουθος του Αυγουστίνου Καντιώτη, έστησε σταδιακά μια μικρή «αυτοκρατορία» στην Ασπροβάλτα και τους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης, με ιεραποστολικά κέντρα, κατηχητικά, κατασκηνώσεις, τυπογραφεία, υποστηριζόμενα πάντοτε από πιστές εθελόντριες.

Αντιοικουμενιστής στο φρόνημα, ανήκε σε εκείνες τις ομάδες των ιερέων που αυτονομήθηκαν μετά τη διάσπαση της Αδελφότητας «Η Ζωή» και τη δημιουργία του «Σωτήρα» τη δεκαετία του ’60 και απέκτησαν δημοσιότητα τη δεκαετία του ’80, επί Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, διαμαρτυρόμενοι για τις αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Η καθαίρεση Ζήση

Την ίδια περίοδο, στον ίδιο κύκλο, αναδείχθηκε ένας ακόμη ιερέας και θεολόγος. Ο πρώην καθηγητής της Θεολογικής του ΑΠΘ και πρώην πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Πατριαρχείου Θεόδωρος Ζήσης, του οποίου η καθαίρεση ήταν από τις πλέον πολύκροτες υποθέσεις που απασχόλησαν το Συνοδικό Δικαστήριο, καθώς είχε φτάσει σε ακραία προσωπική κόντρα με τον μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Ανθιμο και τον πρώην φίλο του Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Ο Ζήσης ήταν και παραμένει από τους σημαντικότερους πόλους ορθόδοξου συντηρητισμού στη Βόρεια Ελλάδα, όπου οι πιστοί μπορούν να τον συναντήσουν σε ιδιωτικές τελετές που διαδίδονται στόμα με στόμα ή μέσω συγκεκριμένων κλειστών ομάδων στο Διαδίκτυο. Διόλου τυχαία, σε βίντεο που δημοσιεύτηκε πριν από τις εκλογές της 21ης Μαΐου, τοποθετήθηκε υπέρ της στήριξης του κόμματος ΝΙΚΗ. Αυτού που παραλίγο να μπει στη Βουλή συγκεντρώνοντας ποσοστό 2,92% και 172.201 ψήφους, εκπλήσσοντας όλους εκτός από εκείνους που παρακολουθούν τη δραστηριότητα εθνικιστικών και θρησκευτικών κέντρων στην περιφέρεια.

Το φλερτ με την πολιτική 

Οι παραπάνω ιστορίες και τα πρόσωπα είναι ένα κομμάτι από το ιστορικό παρασκήνιο πίσω από το κόμμα του Δημήτρη Νατσιού, που οι φανατικοί οπαδοί του περιγράφουν με εκφράσεις λατρείας ως έναν σύγχρονο «πατρο-Κοσμά». Αφορμή της ίδρυσής του ήταν η Συμφωνία των Πρεσπών και της σταδιακής ενδυνάμωσής του η πανδημία, ενώ οι πρώτοι πυρήνες υποστηρικτών του συγκεντρώθηκαν γύρω από εκκλησίες που είχαν αντιδράσει στο lockdown και τον υποχρεωτικό εμβολιασμό καθώς και ομάδες ανεμβολίαστων υγειονομικών. Βέβαια το φλερτ του Νατσιού με την πολιτική είχε ξεκινήσει νωρίτερα, από το 2014, όταν εμφανίζεται στους υπογράφοντες της ιδρυτικής διακήρυξης του κόμματος ΡΙΖΕΣ του Παναγιώτη Μπαλτάκου και του Βασίλη Καπερνάρου.

Η στήριξη

Η κοσμοθεωρία της ΝΙΚΗΣ είναι ο αντιοικουμενισμός. Εκκινώντας από τις αρχές του, προβάλλει αντίδραση σε οτιδήποτε ταυτίζεται με τη Δύση ιστορικά, πολιτικά, στρατηγικά, διπλωματικά, πολιτισμικά. Είναι φιλορώσοι εθνικιστές, έχουν στηρίξει καμπάνιες εναντίον των ΛΟΑΤΚΙ και της άμβλωσης με αρθρογραφία και μέσω σωματείων που δραστηριοποιούνται κι έχουν κινητοποιηθεί ακτιβιστικά για θέματα παιδείας. Οργανωτικά εντοπίζονται κοινές ρίζες με σωματεία όπως η «Χριστιανική Στέγη» και παρακλάδια του «Σωτήρα». Υπάρχουν στενότατοι δεσμοί με την οργάνωση «Ενωμένη Ρωμηοσύνη», με κατηχητικά σχολεία, με συγκεκριμένες μονές όπως η Φιλοθέου, η Καρακάλλου, η Βατοπαιδίου, η Κωνσταμονίτου και η Ξηροποτάμου, και φυσικά με ό,τι αφορά τον Αγιο Παΐσιο και τα διάφορα κέντρα λατρείας του. Ευλογία και στήριξη στον Νατσιό έχει προσφέρει, άλλωστε, ο μοναχός Ευθύμιος από το κελί της Αναστάσεως της Μονής Σταυρονικήτα, που θεωρείται ως «συνεχιστής» του Παΐσιου κι έγινε διάσημος στο Διαδίκτυο την εποχή του κορωνοϊού.

Υποψήφια με τη ΝΙΚΗ είναι η ανιψιά του Παΐσιου, Μαρία Εζνεπίδου, και ο Θανάσης Ρακοβαλής, πρώην ινδουιστής που έγινε «ψυχοπαίδι» του Παΐσιου και γνωστός καταγγέλλοντας ως επικίνδυνη, πνευματικά, τη γιόγκα. Από τον ίδιο κύκλο και την οργάνωση «Ενωμένη Ρωμηοσύνη» προέρχεται κι ο πατέρας Αρσένιος Βλιαγκόφτης, της Μονής Οσίου Αρσενίου του Καππαδόκου Βατοπαιδίου Χαλκιδικής, που στη διαδικτυακή εκπομπή του (με χιλιάδες θεατές) πολιτικολογεί υποστηρίζοντας τη ΝΙΚΗ.

Στα ψηφοδέλτια συμμετέχουν επίσης συγγενείς υψηλόβαθμων ιερωμένων, όπως ο υποψήφιος στην Α’ Θεσσαλονίκης Εμμανουήλ Γκλάβας, αδερφός του Νικόδημου, ηγούμενου της Μονής Φιλόθεου, με την οποία έχει κι ο ίδιος πνευματικούς δεσμούς. Η μονή, ωστόσο, διαψεύδει ότι στηρίζει το κόμμα. Στο νότιο «προπύργιο» της ΝΙΚΗΣ, την Αχαΐα, υποψήφιος είναι ο θεολόγος Παναγιώτης Γκουρβέλος, αδελφός του προϊσταμένου του Μητροπολιτικού Ναού Πατρών αρχιμανδρίτη Αμβρόσιου Γκουρβέλου, στενού συνεργάτη του μητροπολίτη Πατρών Χρυσοστόμου.

in.gr